BRM 200 Heerlen [Festina Lente]
De voorspellingen voor het weer zijn wat minder gunstig. De week voorafgaand aan dit brevet voel ik me ook niet zo sterk dat ik een halve dag door de regen heen wil gaan fietsen. Maar als de startdatum dichterbij komt worden de voorspellingen steeds gunstiger. Er blijft wel nog steeds een flinke zuidelijke wind kracht 5-6 in het vooruitzicht staan maar de hoeveelheid neerslag krimpt gaande weg van 12 mm naar amper 2 mm. Dat zijn hoeveelheden die te overzien zijn. Overigens is dat afgelopen jaar steeds standaard geweest dat de regen in de voorspellingen steeds voor een groot gedeelte verdampt was voor het brevet verreden werd.
Vol goede moed beginnen we ditmaal in Heerlen aan de Festina Lente. Om te voorkomen dat op het einde van de dag in het donker de zuidlimburgse heuvels geslecht moeten worden wordt nu met de klok mee gereden waar we vorige keer vanuit Maastricht nog tegen de klok in reden.
Ruim 60 aanmeldingen vooraf en er waren er 20 die afgezegd hadden of niet op zijn komen dagen. Er was er zelfs een die niet wilde starten omdat we dichtbij een gebied kwamen waar het corona-virus was waargenomen.
De ochtend gaat redelijk. Ik merk wel dat het wisselen van ketting en krans op mijn fiets niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Ketting is niet helemaal mooi uitgelijnd en daardoor kan ik niet teveel kracht zetten anders springt de ketting half over. Gelukkig in het laagste verzet loopt hij wel soepel dus ik kan mooi bergop maar ik kan de groep niet volgen. Dit was met goed materiaal ook wel een ding geweest want klimmen is nu eenmaal niet mijn sterkste kant.
Via het Vijlener bos, Camerig, Slenaken en Cadier en Keer komen we aan in de buitenwijken van Maastricht. Hierna wordt het lekker rijden met een stevige wind achter op je staart. Ik kan langere stukken boven de 40 kmh rijden. Dit gaat wat beloven voor de terugweg als we na Venlo de wind op de neus gaan hebben....maar eerst maar eens naar Venlo. Ergens bij Heythuysen gaat het fout...mijn navigatie geeft er de brui aan. Ik kan hem opnieuw opstarten en verder rijden. Probleem opgelost lijkt het. Net achter Neer komen we over een mooi bruggetje. Dit staat ook gepland in de diagonaal van Groningen naar Maastricht. Echter zal dan het gros van de deelnemers in het donker dit bruggetje moeten passeren en daarvoor is het te gevaarlijk. Pim deelt mijn mening in deze volledig en hij had die conclusie ook al getrokken. Kort daarna gaat het weer fout met mijn navigatie. Probleem is dat je steeds moet wachten dat de satellieten weer gevonden zijn. Ik kan bij een paar zuidlimburgers aansluiten en intussen sluit ik de rit af en start een nieuwe rit. Langzaam kan ik de weg wel dromen hoe we zouden moeten rijden. Als we onder de spoorbrug door fietsen zit er een verradelijke knik in de route die ons over de Maas via de spoorbrug brengt. Dit stuk komen we ook de meeste andere verkeersdeelnemers tegen en snel genoeg zitten we al bij CP-02 aan de Maagdenberg achter een kopje warme koffie.
Als ik me klaar wil gaan maken om verder te rijden krijg ik het advies toch even te wachten. Ik kijk naar buiten en inderdaad....het regent en niet zo zuinig. Buienradar geeft aan dat we binnen een half uurtje nog een tweede plens krijgen en daarna is het droog op een paar spettertjes na. Buienradar had gelijk en het half uurtje wachten was goed besteed. Als ik langzaam de Kaldenkerkerberg op gefietst ben merk ik toch dat de tegenwind behoorlijk op zal gaan breken omdat de temperatuur ineens een heel stuk minder is of aanvoelt....boeit niet...maatregelen in de vorm van een regenjas zijn volledig gerechtvaardigd.
De stortbuien met de bijbehoorende wind heeft wel zijn sporen achter gelaten in het Duitse deel van de route. Overal ligt hout op de weg en zelfs afgewaaide takken en omgewaaide bomen. Doordat we tegenwind hebben ligt het tempo toch best wel schappelijk maar opletten blijft geboden.
Via Brüggen, Wassenberg en Heinsberg komen we aan bij de Worm welke we een zullen volgen van Geilenkirchen tot de Nederlandse grens. Bijna finish zou je gaan denken, vooral als je het plaatsnaambordje Landgraaf ziet als je de grens over komt. Mijn navigatie gaf toch aan dat het nog een kleine 10 km is naar de finish. Maar goed dat ik weet hoe het bij Landgraaf werkt. Alle plaatsen staan vermeld als Landgraaf maar je moet ook op de onderborden letten. Je rijdt verschillende keren Landgraaf in en weer uit maar uiteindelijk kom ik toch aan bij SnowWorld met als afsluiting nog een venijnig klimmetje.
Het is lang geleden dat ik voor een 200 km brevet meer dan 10 uur nodig had maar dit was ook een behoorlijk pittige met de wind en de heuvels. Vorige editie 10:15 met heel veel beter weer en nu 10:09 dus toch nog een mooie tijd.
Dit brevet was het 50ste brevet wat ik voltooid heb. Een mooie mijlpaal en op naar de volgende 50.
BRM#050
Vol goede moed beginnen we ditmaal in Heerlen aan de Festina Lente. Om te voorkomen dat op het einde van de dag in het donker de zuidlimburgse heuvels geslecht moeten worden wordt nu met de klok mee gereden waar we vorige keer vanuit Maastricht nog tegen de klok in reden.
Ruim 60 aanmeldingen vooraf en er waren er 20 die afgezegd hadden of niet op zijn komen dagen. Er was er zelfs een die niet wilde starten omdat we dichtbij een gebied kwamen waar het corona-virus was waargenomen.
De ochtend gaat redelijk. Ik merk wel dat het wisselen van ketting en krans op mijn fiets niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Ketting is niet helemaal mooi uitgelijnd en daardoor kan ik niet teveel kracht zetten anders springt de ketting half over. Gelukkig in het laagste verzet loopt hij wel soepel dus ik kan mooi bergop maar ik kan de groep niet volgen. Dit was met goed materiaal ook wel een ding geweest want klimmen is nu eenmaal niet mijn sterkste kant.
Via het Vijlener bos, Camerig, Slenaken en Cadier en Keer komen we aan in de buitenwijken van Maastricht. Hierna wordt het lekker rijden met een stevige wind achter op je staart. Ik kan langere stukken boven de 40 kmh rijden. Dit gaat wat beloven voor de terugweg als we na Venlo de wind op de neus gaan hebben....maar eerst maar eens naar Venlo. Ergens bij Heythuysen gaat het fout...mijn navigatie geeft er de brui aan. Ik kan hem opnieuw opstarten en verder rijden. Probleem opgelost lijkt het. Net achter Neer komen we over een mooi bruggetje. Dit staat ook gepland in de diagonaal van Groningen naar Maastricht. Echter zal dan het gros van de deelnemers in het donker dit bruggetje moeten passeren en daarvoor is het te gevaarlijk. Pim deelt mijn mening in deze volledig en hij had die conclusie ook al getrokken. Kort daarna gaat het weer fout met mijn navigatie. Probleem is dat je steeds moet wachten dat de satellieten weer gevonden zijn. Ik kan bij een paar zuidlimburgers aansluiten en intussen sluit ik de rit af en start een nieuwe rit. Langzaam kan ik de weg wel dromen hoe we zouden moeten rijden. Als we onder de spoorbrug door fietsen zit er een verradelijke knik in de route die ons over de Maas via de spoorbrug brengt. Dit stuk komen we ook de meeste andere verkeersdeelnemers tegen en snel genoeg zitten we al bij CP-02 aan de Maagdenberg achter een kopje warme koffie.
Als ik me klaar wil gaan maken om verder te rijden krijg ik het advies toch even te wachten. Ik kijk naar buiten en inderdaad....het regent en niet zo zuinig. Buienradar geeft aan dat we binnen een half uurtje nog een tweede plens krijgen en daarna is het droog op een paar spettertjes na. Buienradar had gelijk en het half uurtje wachten was goed besteed. Als ik langzaam de Kaldenkerkerberg op gefietst ben merk ik toch dat de tegenwind behoorlijk op zal gaan breken omdat de temperatuur ineens een heel stuk minder is of aanvoelt....boeit niet...maatregelen in de vorm van een regenjas zijn volledig gerechtvaardigd.
De stortbuien met de bijbehoorende wind heeft wel zijn sporen achter gelaten in het Duitse deel van de route. Overal ligt hout op de weg en zelfs afgewaaide takken en omgewaaide bomen. Doordat we tegenwind hebben ligt het tempo toch best wel schappelijk maar opletten blijft geboden.
Via Brüggen, Wassenberg en Heinsberg komen we aan bij de Worm welke we een zullen volgen van Geilenkirchen tot de Nederlandse grens. Bijna finish zou je gaan denken, vooral als je het plaatsnaambordje Landgraaf ziet als je de grens over komt. Mijn navigatie gaf toch aan dat het nog een kleine 10 km is naar de finish. Maar goed dat ik weet hoe het bij Landgraaf werkt. Alle plaatsen staan vermeld als Landgraaf maar je moet ook op de onderborden letten. Je rijdt verschillende keren Landgraaf in en weer uit maar uiteindelijk kom ik toch aan bij SnowWorld met als afsluiting nog een venijnig klimmetje.
Het is lang geleden dat ik voor een 200 km brevet meer dan 10 uur nodig had maar dit was ook een behoorlijk pittige met de wind en de heuvels. Vorige editie 10:15 met heel veel beter weer en nu 10:09 dus toch nog een mooie tijd.
Dit brevet was het 50ste brevet wat ik voltooid heb. Een mooie mijlpaal en op naar de volgende 50.
BRM#050
Reacties
Een reactie posten