BRM 200 Bosschenhoofd [De Tunnels]
Een volledig nieuw brevet met een mooi vooruitzicht : Moerdijkbrug, Volkerakbrug, Haringvlietbrug, Botlekbrug, Beneluxtunnel, Heinenoordtunnel en Killtunnel. Hopelijk neem ik me voldoende tijd om onderweg foto's te maken.
Vroeg op pad naar het vliegveld van Breda. Dit brevet kent twee startplaatsen: Het Wapen van Maeslant in Maasland tussen Vlaardingen en Naaldwijk en Bosschenhoofd in restaurant de Cockpit bij het vliegveld van Breda. Mijn keuze is gevallen op Bosschenhoofd. Van hieruit starten 10 rijders waaronder enkele bekenden: Frank Zwanenberg en Jos Verstegen. Zij namen de inschrijftafel voor hun rekening.
Na de koffie werd vertrokken in zuidelijke richting. De eerste controle zou zijn in België in Essen Hoek maar voor we daar aankwamen nog een fantastisch staaltje internationale samenwerking meegemaakt: Een stuk weg precies over de grens bij Essen. Niet geasfalteerd omdat beide landen dat niet voor hun rekening willen nemen. Ooit gehoord van samen doen misschien? Enfin, we rijden na dit stukje zandweg weer op asfalt en de vaart zit er goed in. En dan realiseer je je ineens....waar was die 1e controle ook alweer? Was dat na 22 km of 27? Misschien 28? We hoefden alleen de doorkomst tijd op te schrijven omdat Cafe Bostella nog gesloten zou zijn als we daar passeerden. Maar als je dan weer terug in Nederland bent realiseer je je....controle post gemist. In dit geval geen drama maar in andere gevallen resulteerde deze blunder in een rechtsomkeer en alsnog de controle aandoen.
Vanaf dit punt ben ik een stuk verder gereden met 2 nieuwelingen in de randonneurs wereld: Thea en Wouter. Ze kwamen uit de regio en reden min of meer een thuis wedstrijd. Het tempo lag wel iets aan de hoge kant voor mij maar je volgt gewoon omdat het in mijn ogen geen kwaad kon. Maar na de passage Dinteloord (van de suikerfabriek) ben ik toch even gestopt voor een hapje te eten omdat het toch weer een paar uur geleden was dat ik gegeten had. Bovendien gaf me dat de gelegenheid erna in eigen tempo verder te rijden en er zaten zowieso nog rijders achter me.
Ik kon erna een lekker tempo aanhouden want de wind zat uit de gunstige hoek. Direct na de Volkerak sluizen kon ik ook een tempo van flink boven de 40 kmh aanhouden maar dat was meer omdat het daar een langere tijd bergaf ging. Als ik dan op gegeven moment wat rustiger rij komt Frank ineens naast me rijden. Hij was al heel lang bezig mij bij te halen maar dat wilde maar niet echt goed lukken en na de Volkerak sluizen ging ik er ineens weer vandoor....tja...bergaf trap ik gewoon lekker door en dan krijg je dat. Het pontje Nieuw Beijerland - Hekelingen telt als controle post. Kaartje moet bewaard worden als bewijs. Frank zou wel betalen maar de veervrouw had geen kleingeld dus heb ik maar gepast betaald en dan mocht Frank het volgende veer betalen. Gouden deal....dat veer was duurder...lol.
Inmiddels waren we alweer aangekomen in Maasland, een controle post en tevens de startplaats waar eerder die dag een 30-40 tal rijders hetzelfde rondje aan het fietsen zijn gegaan.
Bij de controle post nog een heel verhaal aan mogen horen van Leo over de GPS track die aangeboden zou moeten worden in stukken van maximaal 50 punten omdat er nog hele oude GPS-apperatuur in gebruik was die niet meer dan 50 punten per track aan kon. Alle anderen zouden maar die stukken moeten samenvoegen en als ze niet wisten hoe dat moest zouden ze dat maar moeten vragen aan anderen om ze daarmee te helpen. Ik zie het al gebeuren......Microsoft brengt alleen nog patches uit voor Windows 3.11 for Workgroups en als je een ander besturingssysteem hebt dan moet je maar aan iemand anders vragen om die patches om te bouwen naar jouw besturingssysteem want jij moet daar maar zo handig in zijn. Beetje omgekeerde wereld he?
Inmiddels is het kopje soep en broodje kroket bevorderd naar mijn maag en maken we weer aanstalte om te gaan vertrekken. Wouter en Thea sluiten aan bij Frank en mij....of sluiten wij bij hen aan? We fietsen in ieder geval samen verder
En dan gaan we verder in de richting van de naamgever van dit brevet....de Tunnels. De Benelux tunnel wordt als eerste gepasseerd en daarna kom je langs Pernis en het havengebied. Best wel indrukwekkend allemaal. Vervolgens de Heinenoord tunnel. Toch wel een flinke duik naar onderen met je fietsje alleen moet je daarna ook weer uit de buis naar boven kruipen.
Na deze tunnel fietst het kwartet verder in de richting van de Kiltunnel bij Dordrecht als we net voor 4 uur en net voor Puttershoek ineens opgeschrikt worden door een luide knal: De buitenband van Wouter heeft het begeven. We proberen het gat provisorisch te dichten maar dat wil niet lukken. Frank had normaal altijd een reserve band bij zich maar vandaag ook al niet. Snel even de lokale fietsenmaker gebeld en ja die was nog open en zou wel even op ons wachten. Dus achterwiel eruit en Wouter mocht verder lopen terwijl de overige 3 snel op zoek gaan naar de fietsenmaker zodat die alvast een nieuwe band kan monteren voor sluitingstijd. Op het moment dat Wouter bij de fietsenmaker was was de achterband al gemonteerd en konden we verder. Alleen doordat we langere tijd stil hadden gestaan waren we best wel afgekoeld en snakten naar een warme kop koffie en een warme ruimte om op temperatuur te komen. Een plaatstelijke kroeg leek ons daarvoor een goede gelegenheid. Maar wat een vreemd volk daar zeg. De afgelopen brevetten heb ik vaker in kroegen gezeten om me op te warmen met een bak koffie en dan moet je uitkijken dat je niet te lang blijft hangen omdat er altijd wel ergens een gesprek aangeknoopt wordt....bewondering uitgesproken wordt dat je dit soort afstanden fietst en dat je voor gek verklaard wordt met dit weer zo laat nog zover te moeten fietsen. Hoort er allemaal bij en dat maakt het ook wel leuk. Alleen in deze kroeg zat werkelijk iedereen ons met een schapekop aan te kijken. Enfin....de koffie was warm en lekker en we zijn op temperatuur gekomen en dat was uiteindelijk het doel van het bezoek aan die kroeg.
Inmiddels was het ook al aardig donker geworden en de verlichting op de fiets kon zijn werk weer doen. Nog twee mooie waterbouwkundige werken stonden op het programma: de Kiltunnel en de Moerdijkbrug.
Waar we bij de BRM300 Zuidwester nog bijna van de Moerdijkbrug afgeblazen werden was het vandaag toch een stuk beter te doen en na iets meer dan 200 km op de teller komen we uiteindelijk aan terug bij restaurant de Cockpit waar we vanochtend ook gestart waren.
Even een kopje soep nog en daarna de weg naar huis wat ook nog 130 km is alleen zit je dan droog en uit de wind met een mooi muziekje op de achtergrond
BRM#008 RRTY#5
Vroeg op pad naar het vliegveld van Breda. Dit brevet kent twee startplaatsen: Het Wapen van Maeslant in Maasland tussen Vlaardingen en Naaldwijk en Bosschenhoofd in restaurant de Cockpit bij het vliegveld van Breda. Mijn keuze is gevallen op Bosschenhoofd. Van hieruit starten 10 rijders waaronder enkele bekenden: Frank Zwanenberg en Jos Verstegen. Zij namen de inschrijftafel voor hun rekening.
Na de koffie werd vertrokken in zuidelijke richting. De eerste controle zou zijn in België in Essen Hoek maar voor we daar aankwamen nog een fantastisch staaltje internationale samenwerking meegemaakt: Een stuk weg precies over de grens bij Essen. Niet geasfalteerd omdat beide landen dat niet voor hun rekening willen nemen. Ooit gehoord van samen doen misschien? Enfin, we rijden na dit stukje zandweg weer op asfalt en de vaart zit er goed in. En dan realiseer je je ineens....waar was die 1e controle ook alweer? Was dat na 22 km of 27? Misschien 28? We hoefden alleen de doorkomst tijd op te schrijven omdat Cafe Bostella nog gesloten zou zijn als we daar passeerden. Maar als je dan weer terug in Nederland bent realiseer je je....controle post gemist. In dit geval geen drama maar in andere gevallen resulteerde deze blunder in een rechtsomkeer en alsnog de controle aandoen.
Vanaf dit punt ben ik een stuk verder gereden met 2 nieuwelingen in de randonneurs wereld: Thea en Wouter. Ze kwamen uit de regio en reden min of meer een thuis wedstrijd. Het tempo lag wel iets aan de hoge kant voor mij maar je volgt gewoon omdat het in mijn ogen geen kwaad kon. Maar na de passage Dinteloord (van de suikerfabriek) ben ik toch even gestopt voor een hapje te eten omdat het toch weer een paar uur geleden was dat ik gegeten had. Bovendien gaf me dat de gelegenheid erna in eigen tempo verder te rijden en er zaten zowieso nog rijders achter me.
Ik kon erna een lekker tempo aanhouden want de wind zat uit de gunstige hoek. Direct na de Volkerak sluizen kon ik ook een tempo van flink boven de 40 kmh aanhouden maar dat was meer omdat het daar een langere tijd bergaf ging. Als ik dan op gegeven moment wat rustiger rij komt Frank ineens naast me rijden. Hij was al heel lang bezig mij bij te halen maar dat wilde maar niet echt goed lukken en na de Volkerak sluizen ging ik er ineens weer vandoor....tja...bergaf trap ik gewoon lekker door en dan krijg je dat. Het pontje Nieuw Beijerland - Hekelingen telt als controle post. Kaartje moet bewaard worden als bewijs. Frank zou wel betalen maar de veervrouw had geen kleingeld dus heb ik maar gepast betaald en dan mocht Frank het volgende veer betalen. Gouden deal....dat veer was duurder...lol.
Inmiddels waren we alweer aangekomen in Maasland, een controle post en tevens de startplaats waar eerder die dag een 30-40 tal rijders hetzelfde rondje aan het fietsen zijn gegaan.
Bij de controle post nog een heel verhaal aan mogen horen van Leo over de GPS track die aangeboden zou moeten worden in stukken van maximaal 50 punten omdat er nog hele oude GPS-apperatuur in gebruik was die niet meer dan 50 punten per track aan kon. Alle anderen zouden maar die stukken moeten samenvoegen en als ze niet wisten hoe dat moest zouden ze dat maar moeten vragen aan anderen om ze daarmee te helpen. Ik zie het al gebeuren......Microsoft brengt alleen nog patches uit voor Windows 3.11 for Workgroups en als je een ander besturingssysteem hebt dan moet je maar aan iemand anders vragen om die patches om te bouwen naar jouw besturingssysteem want jij moet daar maar zo handig in zijn. Beetje omgekeerde wereld he?
Inmiddels is het kopje soep en broodje kroket bevorderd naar mijn maag en maken we weer aanstalte om te gaan vertrekken. Wouter en Thea sluiten aan bij Frank en mij....of sluiten wij bij hen aan? We fietsen in ieder geval samen verder
En dan gaan we verder in de richting van de naamgever van dit brevet....de Tunnels. De Benelux tunnel wordt als eerste gepasseerd en daarna kom je langs Pernis en het havengebied. Best wel indrukwekkend allemaal. Vervolgens de Heinenoord tunnel. Toch wel een flinke duik naar onderen met je fietsje alleen moet je daarna ook weer uit de buis naar boven kruipen.
Na deze tunnel fietst het kwartet verder in de richting van de Kiltunnel bij Dordrecht als we net voor 4 uur en net voor Puttershoek ineens opgeschrikt worden door een luide knal: De buitenband van Wouter heeft het begeven. We proberen het gat provisorisch te dichten maar dat wil niet lukken. Frank had normaal altijd een reserve band bij zich maar vandaag ook al niet. Snel even de lokale fietsenmaker gebeld en ja die was nog open en zou wel even op ons wachten. Dus achterwiel eruit en Wouter mocht verder lopen terwijl de overige 3 snel op zoek gaan naar de fietsenmaker zodat die alvast een nieuwe band kan monteren voor sluitingstijd. Op het moment dat Wouter bij de fietsenmaker was was de achterband al gemonteerd en konden we verder. Alleen doordat we langere tijd stil hadden gestaan waren we best wel afgekoeld en snakten naar een warme kop koffie en een warme ruimte om op temperatuur te komen. Een plaatstelijke kroeg leek ons daarvoor een goede gelegenheid. Maar wat een vreemd volk daar zeg. De afgelopen brevetten heb ik vaker in kroegen gezeten om me op te warmen met een bak koffie en dan moet je uitkijken dat je niet te lang blijft hangen omdat er altijd wel ergens een gesprek aangeknoopt wordt....bewondering uitgesproken wordt dat je dit soort afstanden fietst en dat je voor gek verklaard wordt met dit weer zo laat nog zover te moeten fietsen. Hoort er allemaal bij en dat maakt het ook wel leuk. Alleen in deze kroeg zat werkelijk iedereen ons met een schapekop aan te kijken. Enfin....de koffie was warm en lekker en we zijn op temperatuur gekomen en dat was uiteindelijk het doel van het bezoek aan die kroeg.
Inmiddels was het ook al aardig donker geworden en de verlichting op de fiets kon zijn werk weer doen. Nog twee mooie waterbouwkundige werken stonden op het programma: de Kiltunnel en de Moerdijkbrug.
Waar we bij de BRM300 Zuidwester nog bijna van de Moerdijkbrug afgeblazen werden was het vandaag toch een stuk beter te doen en na iets meer dan 200 km op de teller komen we uiteindelijk aan terug bij restaurant de Cockpit waar we vanochtend ook gestart waren.
Even een kopje soep nog en daarna de weg naar huis wat ook nog 130 km is alleen zit je dan droog en uit de wind met een mooi muziekje op de achtergrond
BRM#008 RRTY#5
Reacties
Een reactie posten