BRM 400 Amsterdam [De Zuiderzeeballade]
“Eens ging de zee hier tekeer, maar die tijd komt niet weer: Zuiderzee heet nou IJsselmeer.” Wie tegenwoordig de gezapige speelvijver het IJsselmeer aanschouwt, kan zich nauwelijks voorstelen dat dit ooit een machtige binnenzee was.
De planning liep even allemaal anders dan vooraf bedacht. Ik zou naar Weesp rijden, daar mijn wagen parkeren en samen met Frank (organisator Bunnik en Penningmeester Randonneurs Nederland) wat gaan eten daar om dan samen op de fiets naar de start in Amsterdam te gaan. Ik was net thuis vertrokken en kreeg een telefoontje van Franks. De organisator van dit brevet moest plots onverwacht naar Duitsland en Frank had de vraag gekregen om voor hem over te nemen. Dus we zouden rechtstreeks naar Amsterdam gaan en daar wat eten. Gezien de drukte heb ik aangeboden Frank te ondersteunen bij de start met het uitrijken van de brevet-kaarten. Je ziet daarbij heel veel bekende namen voorbij komen en leuk er dan ook eens een gezicht bij te zien. Ook Ernst (organisator Haarlem) ondersteunde ons en het rustige etentje veranderde in een grote gesneden Pizza waar we in een rustige minuut even een hap van konden nemen.
Iedereen kon mooi om 20:00 uur vertrekken en als je helpt dan betekend dat meteen dat je later vertrekt. Rond 20:45 kreeg de Garmin een start-schop en konden we beginnen aan onze 400km. Na het Ij overgestoken te zijn kom je langs een heleboel idilische dam-plaatsen (Durgerdam, Uitdam, Monnickendam, Volendam, Edam, Schardam). Het enige minpuntje van de route was dat in Volendam voor de Julianaweg gekozen is. Gezien de starttijd van 20:00 uur kun je verwachten dat je na 21:00 uur in Volendam bent en dan is het van bijzonder toegevoegde waarde om te kiezen om langs de haven te rijden: Alle Chinezen moeten immers om die tijd al weg zijn.
In Edam heeft Frank nog even telefonisch contact gehad met de organisator om wat zaken over te dragen. Dat was ook het tijdstip dat het verstandig werd om de verlichting in orde te maken. We hadden er toen 35km opzitten.
Het is wel indrukwekkend om steeds maar dat dijkje te volgen langs die eens zo machtige Zuiderzee. De dijken die ze nu rond de Maas aan het aanleggen zijn zijn beduidend steviger dan dit smalle dijkje maar ze hadden vroeger alleen de beschikking over kruiwagens en paard en wagen in plaats van grote graafmachines.
Frank wist dat er in Enkhuizen een MacDonalds lag op paar meter van de route dus dat was ons doel als pauze-plaats. En als je dan zo in het donker over dat dijkje heen fietst en overal lichtjes ziet van boten en vuurtorens en verder alleen het klotsen van het water van de Zuiderzee (nee...voor deze tocht geen Ijsselmeer) hoort dan begint er een liedje door je hoofd te draaien. "I will leave a light on..". (Leave a Light on - Tom Walker). Dit liedje zou ook niet meer uit mijn hoofd gaan en draait nu bij het schrijven van dit stukje (kleine dag later) nog steeds door mijn hoofd.
We komen om 23:59 aan bij de McDonlads in Enkhuizen. Frank loopt naar binnen. Ik pak mijn tasje met waardevolle spullen en wil naar binnen....maar de deur blijft gesloten. Blijkt dat na 12 uur niemand meer binnen mag en ik was dus een paar seconden te laat. Moet niet gekker worden. Maar aangezien Frank en ik beide de nieuwe wieleroutfit van Randonneurs Nederland aan hadden was het overduidelijk dat we bij elkaar hoorden en mocht ik bij de gratie Gods ook nog binnen....
Na een kop koffie en een of andere MacDingus nog even buiten gestaan om samen met Frank een sigaret te roken (ja er zijn meer rokers in het Randonneurs poloton). Een politiebusje rijdt langs om de locale hangjeugd uit Enkhuizen in de gate te houden en toch grappig als ze jou dan groeten. Blijkbaar hadden we in reflectievest en duidelijke verlichting de positieve aandacht van hen.
Bij Medemblik rijden we landinwaarts over de Westfriese Omringdijk. Dit is de eerste grote droogmakerij in de Zuiderzee: de Wieringerwaard. Via het voormalig eiland Wieringen komen we vervolgens bij de Afsluitdijk. Na eeuwen van stormvloeden en watersnoden werd hier in 1932 de Zuiderzee definitief afgesloten en ontstond het IJsselmeer. Aangezien de wind uit Noord-Oost komt betekende dit dus ook 31 kilometer lang ploeteren tegen de wind in. Onderweg op de Afsluitdijk pikken we nog iemand op die aan zijn 2e brevet bezig was. Met zijn drieen trotseren we deze dijk en afwisselend rijden we op kop. Maar als je dan bij aankomst op het Friese vasteland naar het zuiden draait is bij mij de pijp leeg. Achteraf iets te veel kopwerk gedaan gedurende de afgelopen 180km met hoofdzakelijk de wind van voren. Op dat moment wil ik eigenlijk alleen maar ergens een rustig plekje zoeken om te kunnen slapen. Frank weet me daarvan te weerhouden en we rijden door. Er was ergens in Makkum een kroeg die tot 3:00 uur snachts open zou zijn. De verwachting was dat we dat niet helemaal zouden gaan halen en inderdaad...net voor 6:00 uur zitten we op het terras van die kroeg in Makkum en inderdaad gesloten en niet gehaald. Gelukkig waren de overburen net opengegaan. Eerst dachten we dat het een koster was die binnen liep maar het bleek dat er vanaf 6:00 uur een bijbel leesdienst was in de parochiekerk van de heilige Martinus in Makkum. De koster was zo vriendelijk onze bidons met water te vullen in dit uitgestorven stukje Nederland.
Na Makkum krijgen we een bekend stukje voor mij alleen dan in tegengestelde richting.....Workum...Hindelopen...Stavoren...Rode Klif bij Warns....Oudemirdum alleen vervolgen we de weg niet richting Balk en Sloten maar rijden we naar Lemmer. Bij de plaatselijke McDonalds wordt een ontbijtje genuttigd en hebben we de gelegenheid om even een half uurtje de oogjes dicht te doen.
Na een lekker tukkie gaan we weer opweg. De laatste kliomerters in Friesland bevallen echter niet zo goed. Midden in Lemmer krijgt Frank een klapband en natuurlijk heeft hij géén reserve buiten-band bij zich maar gelukkig kan ik hem hiermee wel helpen.
Vanaf Lemmer rijden we langs de Noord-Oostpolder. We mogen niet te vroeg zijn voor het pontveer naar Genemuiden want die gaat op zondagen pas om 9:00 varen. Hierin slagen we ruimschoots waarna we via Ijsselmuiden aankomen in Kampen. Van daaruit is het nog een kleinde doorsteek naar de randmeren langs de Flevopolder met de bekende visserplaatsen Elburg, Harderwijk en Spakenburg. De originele route was gepland over het pontje tussen Eemdijk en Eemnes maar......op de dag des Heeren zult gij niet varen edoch bidden en de Heer prijzen.......omrijden dus over Eembrugge (+10km).
De laatste kilometers voor de finish komen we nog langs de indrukwekkende vestingstadjes Naarden en Muiden. Vooral Naarden hebben de Spanjaarden behoorlijk huisgehouden. In 1572 werden ruim 800 inwoners van Naarden afgeslacht nadat ze zich hadden overgegeven. De 80-jarige oorlog was pas 4 jaar oud. Toen waren er nog geen verdragen van Genève dus waren het ook niet direct oorlogsmisdaden maar barbaars was het wel.
Na de finish rijdt ik terug naar Weesp waar mijn wagentje nog steeds op me staat te wachten. Ik sta in een woonwijk en op het aangrenzende sportveld is een groep jeugd een balletje aan het trappen. Mijn voornemen om even een uurtje of 2 de oogjes te sluiten alvorens aan te rijden lijkt me niet zo'n goed plan op die locatie en ik rij er vandoor met als doel de eerste de beste parkeerplaats langs de autosnelweg om daar alsnog mijn tukkie te kunnen doen en daarin slaag ik.
BRM#018 RRTY#12
De planning liep even allemaal anders dan vooraf bedacht. Ik zou naar Weesp rijden, daar mijn wagen parkeren en samen met Frank (organisator Bunnik en Penningmeester Randonneurs Nederland) wat gaan eten daar om dan samen op de fiets naar de start in Amsterdam te gaan. Ik was net thuis vertrokken en kreeg een telefoontje van Franks. De organisator van dit brevet moest plots onverwacht naar Duitsland en Frank had de vraag gekregen om voor hem over te nemen. Dus we zouden rechtstreeks naar Amsterdam gaan en daar wat eten. Gezien de drukte heb ik aangeboden Frank te ondersteunen bij de start met het uitrijken van de brevet-kaarten. Je ziet daarbij heel veel bekende namen voorbij komen en leuk er dan ook eens een gezicht bij te zien. Ook Ernst (organisator Haarlem) ondersteunde ons en het rustige etentje veranderde in een grote gesneden Pizza waar we in een rustige minuut even een hap van konden nemen.
Iedereen kon mooi om 20:00 uur vertrekken en als je helpt dan betekend dat meteen dat je later vertrekt. Rond 20:45 kreeg de Garmin een start-schop en konden we beginnen aan onze 400km. Na het Ij overgestoken te zijn kom je langs een heleboel idilische dam-plaatsen (Durgerdam, Uitdam, Monnickendam, Volendam, Edam, Schardam). Het enige minpuntje van de route was dat in Volendam voor de Julianaweg gekozen is. Gezien de starttijd van 20:00 uur kun je verwachten dat je na 21:00 uur in Volendam bent en dan is het van bijzonder toegevoegde waarde om te kiezen om langs de haven te rijden: Alle Chinezen moeten immers om die tijd al weg zijn.
In Edam heeft Frank nog even telefonisch contact gehad met de organisator om wat zaken over te dragen. Dat was ook het tijdstip dat het verstandig werd om de verlichting in orde te maken. We hadden er toen 35km opzitten.
Het is wel indrukwekkend om steeds maar dat dijkje te volgen langs die eens zo machtige Zuiderzee. De dijken die ze nu rond de Maas aan het aanleggen zijn zijn beduidend steviger dan dit smalle dijkje maar ze hadden vroeger alleen de beschikking over kruiwagens en paard en wagen in plaats van grote graafmachines.
Frank wist dat er in Enkhuizen een MacDonalds lag op paar meter van de route dus dat was ons doel als pauze-plaats. En als je dan zo in het donker over dat dijkje heen fietst en overal lichtjes ziet van boten en vuurtorens en verder alleen het klotsen van het water van de Zuiderzee (nee...voor deze tocht geen Ijsselmeer) hoort dan begint er een liedje door je hoofd te draaien. "I will leave a light on..". (Leave a Light on - Tom Walker). Dit liedje zou ook niet meer uit mijn hoofd gaan en draait nu bij het schrijven van dit stukje (kleine dag later) nog steeds door mijn hoofd.
We komen om 23:59 aan bij de McDonlads in Enkhuizen. Frank loopt naar binnen. Ik pak mijn tasje met waardevolle spullen en wil naar binnen....maar de deur blijft gesloten. Blijkt dat na 12 uur niemand meer binnen mag en ik was dus een paar seconden te laat. Moet niet gekker worden. Maar aangezien Frank en ik beide de nieuwe wieleroutfit van Randonneurs Nederland aan hadden was het overduidelijk dat we bij elkaar hoorden en mocht ik bij de gratie Gods ook nog binnen....
Na een kop koffie en een of andere MacDingus nog even buiten gestaan om samen met Frank een sigaret te roken (ja er zijn meer rokers in het Randonneurs poloton). Een politiebusje rijdt langs om de locale hangjeugd uit Enkhuizen in de gate te houden en toch grappig als ze jou dan groeten. Blijkbaar hadden we in reflectievest en duidelijke verlichting de positieve aandacht van hen.
Bij Medemblik rijden we landinwaarts over de Westfriese Omringdijk. Dit is de eerste grote droogmakerij in de Zuiderzee: de Wieringerwaard. Via het voormalig eiland Wieringen komen we vervolgens bij de Afsluitdijk. Na eeuwen van stormvloeden en watersnoden werd hier in 1932 de Zuiderzee definitief afgesloten en ontstond het IJsselmeer. Aangezien de wind uit Noord-Oost komt betekende dit dus ook 31 kilometer lang ploeteren tegen de wind in. Onderweg op de Afsluitdijk pikken we nog iemand op die aan zijn 2e brevet bezig was. Met zijn drieen trotseren we deze dijk en afwisselend rijden we op kop. Maar als je dan bij aankomst op het Friese vasteland naar het zuiden draait is bij mij de pijp leeg. Achteraf iets te veel kopwerk gedaan gedurende de afgelopen 180km met hoofdzakelijk de wind van voren. Op dat moment wil ik eigenlijk alleen maar ergens een rustig plekje zoeken om te kunnen slapen. Frank weet me daarvan te weerhouden en we rijden door. Er was ergens in Makkum een kroeg die tot 3:00 uur snachts open zou zijn. De verwachting was dat we dat niet helemaal zouden gaan halen en inderdaad...net voor 6:00 uur zitten we op het terras van die kroeg in Makkum en inderdaad gesloten en niet gehaald. Gelukkig waren de overburen net opengegaan. Eerst dachten we dat het een koster was die binnen liep maar het bleek dat er vanaf 6:00 uur een bijbel leesdienst was in de parochiekerk van de heilige Martinus in Makkum. De koster was zo vriendelijk onze bidons met water te vullen in dit uitgestorven stukje Nederland.
Na Makkum krijgen we een bekend stukje voor mij alleen dan in tegengestelde richting.....Workum...Hindelopen...Stavoren...Rode Klif bij Warns....Oudemirdum alleen vervolgen we de weg niet richting Balk en Sloten maar rijden we naar Lemmer. Bij de plaatselijke McDonalds wordt een ontbijtje genuttigd en hebben we de gelegenheid om even een half uurtje de oogjes dicht te doen.
Na een lekker tukkie gaan we weer opweg. De laatste kliomerters in Friesland bevallen echter niet zo goed. Midden in Lemmer krijgt Frank een klapband en natuurlijk heeft hij géén reserve buiten-band bij zich maar gelukkig kan ik hem hiermee wel helpen.
Vanaf Lemmer rijden we langs de Noord-Oostpolder. We mogen niet te vroeg zijn voor het pontveer naar Genemuiden want die gaat op zondagen pas om 9:00 varen. Hierin slagen we ruimschoots waarna we via Ijsselmuiden aankomen in Kampen. Van daaruit is het nog een kleinde doorsteek naar de randmeren langs de Flevopolder met de bekende visserplaatsen Elburg, Harderwijk en Spakenburg. De originele route was gepland over het pontje tussen Eemdijk en Eemnes maar......op de dag des Heeren zult gij niet varen edoch bidden en de Heer prijzen.......omrijden dus over Eembrugge (+10km).
De laatste kilometers voor de finish komen we nog langs de indrukwekkende vestingstadjes Naarden en Muiden. Vooral Naarden hebben de Spanjaarden behoorlijk huisgehouden. In 1572 werden ruim 800 inwoners van Naarden afgeslacht nadat ze zich hadden overgegeven. De 80-jarige oorlog was pas 4 jaar oud. Toen waren er nog geen verdragen van Genève dus waren het ook niet direct oorlogsmisdaden maar barbaars was het wel.
Na de finish rijdt ik terug naar Weesp waar mijn wagentje nog steeds op me staat te wachten. Ik sta in een woonwijk en op het aangrenzende sportveld is een groep jeugd een balletje aan het trappen. Mijn voornemen om even een uurtje of 2 de oogjes te sluiten alvorens aan te rijden lijkt me niet zo'n goed plan op die locatie en ik rij er vandoor met als doel de eerste de beste parkeerplaats langs de autosnelweg om daar alsnog mijn tukkie te kunnen doen en daarin slaag ik.
BRM#018 RRTY#12
Reacties
Een reactie posten