BRM 200 Maastricht [Festina Lente]
Festina Lente, Cauta Fac Omnia Mente (Latijn)
Haast je langzaam, doe alles met je verstand (Nederlands)
Spooj dich lanksaam, gebroëk diene kiëbus (Venloos)
Nooit geweten dat de wapenspreuk van Venlo zo van toepassing kon zijn voor de randonneur. Het gaat er immers om binnen de gestelde tijd binnen te komen. Bespaar tijd door minder lang op pauze plaats te blijven hangen en niet door als een idioot te rijden.
Het begon al goed: 2 dagen voor de start zie ik een bericht op de website van randonneurs.nl dat de inschrijving voortijdig gesloten is en dat er ook geen daginschrijving zal zijn. Wow....wat gebeurd hier toch weer? Ja het zou die zaterdag mooi weer worden maar dat de inschrijving gesloten wordt....een unicum. Om de overlast in Maastricht tot een minimum te beperken wordt er ook gestart in 3 groepen. Met nummer 38 ben ik nog net bij de eerste groep van 40 personen.
De eerste kilometers in Maastricht zijn nog koud. Zonnetje schijnt maar het heeft in de nacht nog een beetje gevroren en dat duurt wel even voor de lucht opgewarmt is.
Na Cadier en Keer laten we de bebouwing even achter ons en volgen op verschillende punten de Amstel-Gold fietsroutes. We passeren Slenaken, Camerig, het Vijlenerbos om vervolgens via Simpelveld het stedelijke gebied Heerlen / Kerkrade te passeren.
Langs de Worm/Wurm en Rimburg komen we aan in Geilenkirchen. Omdat er bij de grensovergang Rimburg (foto) een geheime controle was heb ik besloten om in Geilenkirchen alleen een foto te scoren en verder te rijden. In Geilenkirchen zelf is het even zoeken naar een markant stadsgezicht maar dat wordt lastig. Er staat iemand de net geplante bloemetjes in een bloemenbak water te geven. Je komt in gesprek en al snel maakt hij het kantoor open om een stempel te pakken en ons te voorzien van een stempel. Het spreekt toch altijd wel aan bij de mensen merk ik om even te kletsen met een wielrenner die nu wel eens tijd heeft en niet met het snot voor de ogen iedereen van de weg af wil blazen.
Na een korte stop zitten we alweer op de fiets richting Venlo en als ik een kleine kilometer verder ben zie ik ineens een belgische wielrenster van Randonneurs Belgie in tegenovergestelde richting rijden. Blijkbaar de controle in Geilenkirchen gemist. Bij navraag bleek dat ze op de FULL track aan het rijden was. Ja die geeft geen signaal bij een controle. Ik rij altijd op de CP versie en bij elke controle houdt hij er vanzelf mee op. Dan moet je wel een nieuwe track laden en uiteraard een stempel scoren. Maar zij was niet de enige die de FULL track gebruikte en daardoor controles miste maar dat levert dan wel meteen bonus-kilometers op omdat je stukken terug moet rijden.
Langzaam wordt het steeds warmer en is het genieten van het mooie weer. Als je dan ook nog in Venlo bij de Maagdenberg buiten op het terras van een kopje soep kunt genieten dan voel je je helemaal de koning te rijk. Venlo was voor mij ook wel beetje een thuis wedstrijd. Het stuk Koninginneplein tot Kessel was voor mij wel bekend terrein omdat ik daar onder diverse omstandigheden al vaker gefietst heb.
Het mooie weer zorgde er ook voor dat ik solo op de rechte stukken mijn snelheid redelijk op de 32 - 33 kmh kon houden. Dit was ook wel even nodig want de ochtend met de hoogtemeters in Zuid-Limburg hebben het gemiddelde behoorlijk gedrukt.
Na Kessel - Neer - Heythuysen - Baexem - Grathem en Panheel komen we aan bij de volgende controlepost in Thorn. De Pannekoekenbakker in Thorn is voor menig randonneur een welkome stop voor een hapje te eten maar ik besluit weer het te laten bij een kop koffie en verder te rijden.
Direct na Thorn begint het al flink te schemeren en al spoedig rijd ik in het donker. Eerst nog een stukje over Belisch grondgeboed maar na Maaseik wordt de route vervolgt op Nederlands Limburgse grond tussen Maas en Juliana-kanaal en rijdt ik door dorpjes waarvan je de naam normaal alleen hoort als de Maas buiten haar oevers treedt.
Na 10 uur en 15 minuten kom ik aan bij de finish. Het vaste ritueel hier voor mij: Brevetkaart af laten stempelen, fiets opruimen en even kijken of er iets warms te eten te scoren is en dat laatste blijkt weer eens zo te zijn. De naam van het gerecht heb ik niet onthouden maar het was echt wel lekker. Een of andere pittige bowl met soep en daarin flink wat taughe, kikker-erwten en kidney-bonen, Al met al een goede stevige maaltijd voor iemand die net 200 km heeft voltooid.
Na heerlijk gegeten te hebben, een kop koffie als dessert en flink wat tijd kletsen met de organisatoren (zoals gebruikelijk) vervolg ik mijn weg weer met het autotje huiswaarts.(
Dit was voorlopig de laatste keer een 200km brevet. Vanaf nu wordt het 300km en ik heb er zin in.
BRM#030
Haast je langzaam, doe alles met je verstand (Nederlands)
Spooj dich lanksaam, gebroëk diene kiëbus (Venloos)
Nooit geweten dat de wapenspreuk van Venlo zo van toepassing kon zijn voor de randonneur. Het gaat er immers om binnen de gestelde tijd binnen te komen. Bespaar tijd door minder lang op pauze plaats te blijven hangen en niet door als een idioot te rijden.
Het begon al goed: 2 dagen voor de start zie ik een bericht op de website van randonneurs.nl dat de inschrijving voortijdig gesloten is en dat er ook geen daginschrijving zal zijn. Wow....wat gebeurd hier toch weer? Ja het zou die zaterdag mooi weer worden maar dat de inschrijving gesloten wordt....een unicum. Om de overlast in Maastricht tot een minimum te beperken wordt er ook gestart in 3 groepen. Met nummer 38 ben ik nog net bij de eerste groep van 40 personen.
De eerste kilometers in Maastricht zijn nog koud. Zonnetje schijnt maar het heeft in de nacht nog een beetje gevroren en dat duurt wel even voor de lucht opgewarmt is.
Na Cadier en Keer laten we de bebouwing even achter ons en volgen op verschillende punten de Amstel-Gold fietsroutes. We passeren Slenaken, Camerig, het Vijlenerbos om vervolgens via Simpelveld het stedelijke gebied Heerlen / Kerkrade te passeren.
Langs de Worm/Wurm en Rimburg komen we aan in Geilenkirchen. Omdat er bij de grensovergang Rimburg (foto) een geheime controle was heb ik besloten om in Geilenkirchen alleen een foto te scoren en verder te rijden. In Geilenkirchen zelf is het even zoeken naar een markant stadsgezicht maar dat wordt lastig. Er staat iemand de net geplante bloemetjes in een bloemenbak water te geven. Je komt in gesprek en al snel maakt hij het kantoor open om een stempel te pakken en ons te voorzien van een stempel. Het spreekt toch altijd wel aan bij de mensen merk ik om even te kletsen met een wielrenner die nu wel eens tijd heeft en niet met het snot voor de ogen iedereen van de weg af wil blazen.
Na een korte stop zitten we alweer op de fiets richting Venlo en als ik een kleine kilometer verder ben zie ik ineens een belgische wielrenster van Randonneurs Belgie in tegenovergestelde richting rijden. Blijkbaar de controle in Geilenkirchen gemist. Bij navraag bleek dat ze op de FULL track aan het rijden was. Ja die geeft geen signaal bij een controle. Ik rij altijd op de CP versie en bij elke controle houdt hij er vanzelf mee op. Dan moet je wel een nieuwe track laden en uiteraard een stempel scoren. Maar zij was niet de enige die de FULL track gebruikte en daardoor controles miste maar dat levert dan wel meteen bonus-kilometers op omdat je stukken terug moet rijden.
Langzaam wordt het steeds warmer en is het genieten van het mooie weer. Als je dan ook nog in Venlo bij de Maagdenberg buiten op het terras van een kopje soep kunt genieten dan voel je je helemaal de koning te rijk. Venlo was voor mij ook wel beetje een thuis wedstrijd. Het stuk Koninginneplein tot Kessel was voor mij wel bekend terrein omdat ik daar onder diverse omstandigheden al vaker gefietst heb.
Het mooie weer zorgde er ook voor dat ik solo op de rechte stukken mijn snelheid redelijk op de 32 - 33 kmh kon houden. Dit was ook wel even nodig want de ochtend met de hoogtemeters in Zuid-Limburg hebben het gemiddelde behoorlijk gedrukt.
Na Kessel - Neer - Heythuysen - Baexem - Grathem en Panheel komen we aan bij de volgende controlepost in Thorn. De Pannekoekenbakker in Thorn is voor menig randonneur een welkome stop voor een hapje te eten maar ik besluit weer het te laten bij een kop koffie en verder te rijden.
Direct na Thorn begint het al flink te schemeren en al spoedig rijd ik in het donker. Eerst nog een stukje over Belisch grondgeboed maar na Maaseik wordt de route vervolgt op Nederlands Limburgse grond tussen Maas en Juliana-kanaal en rijdt ik door dorpjes waarvan je de naam normaal alleen hoort als de Maas buiten haar oevers treedt.
Na 10 uur en 15 minuten kom ik aan bij de finish. Het vaste ritueel hier voor mij: Brevetkaart af laten stempelen, fiets opruimen en even kijken of er iets warms te eten te scoren is en dat laatste blijkt weer eens zo te zijn. De naam van het gerecht heb ik niet onthouden maar het was echt wel lekker. Een of andere pittige bowl met soep en daarin flink wat taughe, kikker-erwten en kidney-bonen, Al met al een goede stevige maaltijd voor iemand die net 200 km heeft voltooid.
Na heerlijk gegeten te hebben, een kop koffie als dessert en flink wat tijd kletsen met de organisatoren (zoals gebruikelijk) vervolg ik mijn weg weer met het autotje huiswaarts.(
Dit was voorlopig de laatste keer een 200km brevet. Vanaf nu wordt het 300km en ik heb er zin in.
BRM#030
Reacties
Een reactie posten