BRM 300 Boekelo [Oostvaardersplassen]
De voorspellingen waren al niet zo gunstig die dag en dan een 300km gaan rijden.....
Vanuit Boekelo was het nog redelijk te doen. Je rijd dan best wel beschut door bosrijke omgeving. Maar in Harderwijk kwam daar abrupt een einde aan. Hier doken we de Flevopolder in om vervolgens over de Knardijk te proberen de Oostvaardersplassen te bereiken. Het fietspad op de Knardijk is niet zo breed dus was het goed oppassen met de wind maar gelukkig was het (nog) droog.
Op 120km hebben we dan eindelijk de eerste controle bij HaJe, het tankstation aan de A6. We mochten zelf kiezen of we aan de zuidkant of aan de noordkant onze stempel haalden. Mijn ervaring was dat de noordkant je alleen buiten kon zitten. Mooi in de zomer maar de omstandigheden van vandaag schreeuwden naar een dak boven je hoofd waar je lekker warm kon zitten.
Ik koos ervoor een korte stop te houden en na een kop koffie verder te rijden. De afstand tussen HaJe zuid en HaJe noord is met de fiets ongeveer 2 kilometer. Toen ik net iets meer dan 1 kilometer weer op pad was brak er een noodweer uit met hagel en flinke wind. Voor mij stond al snel vast dat ik meteen bij HaJe noord weer zou stoppen om te schuilen. Hier heb ik vervolgens met 3 duitsers samen ruim een uur gestaan en alle buien voorbij zien trekken. Wat we op buienradar zagen klopte ook precies want toen we het laatste buitje hadden zien passeren zou er geen regen meer komen en idd....de lucht was strak blauw.
Ik merkte wel dat de wind was aangetrokken tijdens mijn onvrijwillige extra lange pauze en we worstelden over het laatste stukje Knardijk naar de Oostvaardersdijk: een stuk dijk van 12 kilometer die ook nog eens recht tegen de flink toegenomen wind genomen moest worden.
De wind was echt heftig en de golven sloegen over de weg heen. Ik fietste op het kleinste verzet en kon een gemiddelde snelheid van 9 km/u aanhouden. Je had echt het hele fietspad nodig. Dit fietspad is een meter of 3-4 breed en als er een wagen over de dijk heen reed resulteerde dat in het kortstondig wegvallen van de wind waardoor je een zwieper richting rijbaan maakte, gevolgd door een corrigerende zwieper de andere kant op. We reden toen nog met 3 man en er raakte geregeld iemand in het gras langs het fietspad. Peter Fokkinga reed bij de rotonde nog bij ons maar ik was hem kwijt en zag hem niet meer. Misschien had hij minder last van de wind en kon redelijk goed doorrijden waardoor hij nu al van die dijk af was....dat dacht ik toen tenminste maar de waarheid was totaal anders. Peter kwam erachter dat als je onder aan de dijk door het gras fietste dat je dan heel veel minder last van de wind had waardoor je het klote terrein voor lief nam. Hij kwam op die manier wel sneller vooruit dan wij boven op die dijk.
De 12 kilometer Oostvaardersdijk heb ik 1:30 uur over gedaan.... zwaar en afzien....de Mont Ventoux was er niets bij en als je dan na die 12 kilometer linksaf de polder in rijdt dan denk je.....we hebben het overleefd ppfffieuw
Het voordeel van een polder met wind in de rug is dat je lange rechte wegen hebt waar je een behoorlijke kruissnelheid kunt halen. Op dat moment heb ik het voor elkaar gekregen mijn snelste 40 km ooit te rijden. Het ging ook wel erg makkelijk met 2 vingers in de neus en cruisen op 37-38-39 km/h. Was even wat anders dan windkracht 8 op je neus op de Oostvaardersdijk
In Otterloo was de tweede controle en blij toe dat daar wat warms gegeten kon worden. Ook was duidelijk dat het behoorlijk laat zou gaan worden. Voor middernacht finishen zat er echt niet meer in en het zou nog aanpoten moeten gaan worden om het voor 1:30 uur te gaan halen.
Wat je dan nog niet goed realiseerd is dat je al de hele ochtend en middag zwaar hebt liggen te ploeteren en dat je al heel erg veel hebt gegeven. Uiteindelijk ben ik gefinished om 2:50 ofwel na 17:50. Na een kopje soep bij Gert thuis doe ik snel een tukkie in mijn wagen en rij naar huis. Het is geen snelle tijd geworden die ik vooraf stiekem beetje op gehoopt had maar het is er wel een geworden die je niet snel zult gaan vergeten....
BRM#031 RRTY#21
Vanuit Boekelo was het nog redelijk te doen. Je rijd dan best wel beschut door bosrijke omgeving. Maar in Harderwijk kwam daar abrupt een einde aan. Hier doken we de Flevopolder in om vervolgens over de Knardijk te proberen de Oostvaardersplassen te bereiken. Het fietspad op de Knardijk is niet zo breed dus was het goed oppassen met de wind maar gelukkig was het (nog) droog.
Op 120km hebben we dan eindelijk de eerste controle bij HaJe, het tankstation aan de A6. We mochten zelf kiezen of we aan de zuidkant of aan de noordkant onze stempel haalden. Mijn ervaring was dat de noordkant je alleen buiten kon zitten. Mooi in de zomer maar de omstandigheden van vandaag schreeuwden naar een dak boven je hoofd waar je lekker warm kon zitten.
Ik koos ervoor een korte stop te houden en na een kop koffie verder te rijden. De afstand tussen HaJe zuid en HaJe noord is met de fiets ongeveer 2 kilometer. Toen ik net iets meer dan 1 kilometer weer op pad was brak er een noodweer uit met hagel en flinke wind. Voor mij stond al snel vast dat ik meteen bij HaJe noord weer zou stoppen om te schuilen. Hier heb ik vervolgens met 3 duitsers samen ruim een uur gestaan en alle buien voorbij zien trekken. Wat we op buienradar zagen klopte ook precies want toen we het laatste buitje hadden zien passeren zou er geen regen meer komen en idd....de lucht was strak blauw.
Ik merkte wel dat de wind was aangetrokken tijdens mijn onvrijwillige extra lange pauze en we worstelden over het laatste stukje Knardijk naar de Oostvaardersdijk: een stuk dijk van 12 kilometer die ook nog eens recht tegen de flink toegenomen wind genomen moest worden.
De wind was echt heftig en de golven sloegen over de weg heen. Ik fietste op het kleinste verzet en kon een gemiddelde snelheid van 9 km/u aanhouden. Je had echt het hele fietspad nodig. Dit fietspad is een meter of 3-4 breed en als er een wagen over de dijk heen reed resulteerde dat in het kortstondig wegvallen van de wind waardoor je een zwieper richting rijbaan maakte, gevolgd door een corrigerende zwieper de andere kant op. We reden toen nog met 3 man en er raakte geregeld iemand in het gras langs het fietspad. Peter Fokkinga reed bij de rotonde nog bij ons maar ik was hem kwijt en zag hem niet meer. Misschien had hij minder last van de wind en kon redelijk goed doorrijden waardoor hij nu al van die dijk af was....dat dacht ik toen tenminste maar de waarheid was totaal anders. Peter kwam erachter dat als je onder aan de dijk door het gras fietste dat je dan heel veel minder last van de wind had waardoor je het klote terrein voor lief nam. Hij kwam op die manier wel sneller vooruit dan wij boven op die dijk.
De 12 kilometer Oostvaardersdijk heb ik 1:30 uur over gedaan.... zwaar en afzien....de Mont Ventoux was er niets bij en als je dan na die 12 kilometer linksaf de polder in rijdt dan denk je.....we hebben het overleefd ppfffieuw
Het voordeel van een polder met wind in de rug is dat je lange rechte wegen hebt waar je een behoorlijke kruissnelheid kunt halen. Op dat moment heb ik het voor elkaar gekregen mijn snelste 40 km ooit te rijden. Het ging ook wel erg makkelijk met 2 vingers in de neus en cruisen op 37-38-39 km/h. Was even wat anders dan windkracht 8 op je neus op de Oostvaardersdijk
In Otterloo was de tweede controle en blij toe dat daar wat warms gegeten kon worden. Ook was duidelijk dat het behoorlijk laat zou gaan worden. Voor middernacht finishen zat er echt niet meer in en het zou nog aanpoten moeten gaan worden om het voor 1:30 uur te gaan halen.
Wat je dan nog niet goed realiseerd is dat je al de hele ochtend en middag zwaar hebt liggen te ploeteren en dat je al heel erg veel hebt gegeven. Uiteindelijk ben ik gefinished om 2:50 ofwel na 17:50. Na een kopje soep bij Gert thuis doe ik snel een tukkie in mijn wagen en rij naar huis. Het is geen snelle tijd geworden die ik vooraf stiekem beetje op gehoopt had maar het is er wel een geworden die je niet snel zult gaan vergeten....
BRM#031 RRTY#21
Reacties
Een reactie posten