BRM 200 Oostende [Tournehem sur la Hem (F)]
Omdat ik de Nederlandse brevetten van augustus niet kon rijden ivm vakantie en PBP moest ik de uitwijk maken naar België wilde ik mijn reeks van 25 brevetten vervolgen. Om die reden maar in alle vroegte naar Oostende gereden.
De inschrijving in België verloopt even iets anders dan we in Nederland gewend zijn. Om 8:00 uur zouden we vertrekken en de inschrijving zou open zijn vanaf 7:30 uur. De vraag alleen...wáár dan? Als locatie werd een parkeer terrein opgegeven en inderdaad rond 7:15 verschijnt de organisator met vrouw, een grote thermoskan koffie, een paar camping picknick-tafels en een stapel blanko brevet kaarten.
De voorspellingen qua weer waren niet opperbest. De rit ging van Oostende naar het in het Departement Nauw van Calais gelegen Tournehem sur la Hem ofwel 100km recht tegen een voorspelde windkracht 6 in. Groot voordeel dat we hem dan wel op de staart hadden op de terugweg.
Het aantal inschrijvingen was bewerkt en ik verwacht dat er totaal iets van 20-30 deelnemers waren. Het tempo lag in het begin behoorlijk hoog. Recht tegen de wind in werd er met snelheden van boven de 30 gereden terwijl de eerste regenbui al naar beneden kwam. Het was het afwegen...regenkleding aan of niet. Gezien het maar volgens verwachting kleine buitjes zouden zijn was het doorrijden.
En dan net na Nieuwpoort gebeurd het....op een rotonde met slecht wegdek ofwel betonplaten met grote gapende sleuven ertussen rij ik lek. Het is droog dus snel bandje wisselen voor het weer begint te regenen. Achteraf bleek dat we de regen voor de dag al gehad hadden en het zou droog blijven. Omdat ik met mijn slimme koppie vergeten ben de gevulde bidons uit de wagen op mijn fiets te zetten was ik genoodzaakt om in Veurne dan toch maar eregens een winkel of zo op te zoeken om iets van een fles water te kopen. Mijn speciaal suikermengsel had ik wel bij me dus de Spa Reine fles van 1 liter werd snel omgetoverd tot een bidon.
In Kapelle, net onder Duinkerken, de eerste controle bij Café de Flandre. Wat een kansloos land zeg als er mensen gewoon om 10 uur al in de kroeg zitten aan bier / wijn / rosé ... Het kopje koffie hebben we overleefd en maar snel weer verder. Door mijn lekker band reed ik alleen achteraan maar bij deze CP had ik meteen een groepje van 6-8 randonneurs ingehaald. Uiteindelijk bleven die ook de gehele dag achter mij
Als ik bij het Canal de la Haute Colme rechtsaf sla valt me in het begin nog niets op. Na een paar honderd meter realiseer ik me dat ik aan de andere kant van het kanaal had moeten rijden. Ach....stukje doorrijden en bruggetje nemen .... klaar. Alleen wat in Nederland als een vanzelfsprekendheid geld is in Frankrijk nog lang niet zo vanzelfsprekend. Maar gelukkig na 3 kilometer is er toch een brug en de route loopt nog gewoon langs de andere kant van het kanaal. het was best wel een stuk beter fietsen omdat deze kant van het kanaal verkeersluw was en de andere kant waar ik eerst reed was de D3 waar best wel wat verkeer overheen ging.
Vanaf dat je het district Calais in rijdt zie je het geaccidenteerde terrein van Regionaal Natuurpark van de Kapen en Opaalmoerassen (Parc Naturel Régional des Caps et Marais d'Opale) voor je opdoemen. Het toch wat saaie landschap om ons heen werd ineens een stuk fraaier om naar te kijken....vooral voor een Nederlander als ik.
CP-02 is in de locale kroeg. De barvrouw spreekt Frans en blijkbaar begreep ze mijn opmerking dat ik geen Frans spreek totaal niet want de meest ingewikkelde volzinnen kreeg ik naar mijn hoofd. Aan de vriendelijke manier hoe ze sprak leidde ik af dat ze het ook vriendelijk bedoelde. Had ze mij daar de meest oneerbiedige voorstellen gedaan....ik had het niet eend gemerkt....en maar goed ook.
Na een kop koffie, die ik toch wel met mijn gebrekkige Frans kon bestellen, gaan we de weg terug richting Oostende. De wind die op de heenweg nog voor de nodige problemen zorgde was nu ineens onze vriend geworden. Nu kwam de snelheid geregeld op de 40 kmh alleen als je dan een bochtje maakt kruig je de wind weer op je snuit en zakte de snelheid al heel snel weer onder de 25 kmh.
Onderweg toch maar de ogen open houden of we ergens een supermarkt zien. Het is tijd voor de broodnodige calorietjes en het drinken ook weer een beetje bijvullen. Vlak voor ik het departement Nauw van Calais verlaat vind ik een supermarkt.
Terug in België ook meteen de 3e controle van die dag in Roesbrugge. Ik wil eigenlijk de verloren tijd van de ochtend beetje goed maken dus blijft het verblijf beperkt tot een glaasje cola nuttigen en doorgaan maar weer.
De laatste 50 kilometers naar de eindbestemming was niet veel over te vertellen. Een behoorlijk vlak en in mijn ogen een vrij saai stukje België rolt onder mijn wielen door maar het is droog dus ik klaag niet.
De eindcontrole was ook weer een hele aparte ervaring. Je moest bij terugkomst op het parkeerterrein van vertrek de tijd opschrijven en vervolgens de brevetkaart een paar kilometer verderop de de organisator thuis afgeven. Vervolgens krijg je de klaagzang van de organisator dat iedereen zo snel terug was. Ja want dat hadden wij vroeger niet want toen moesten we alles van papier lezen en we hadden geen navigatie apparatuur..... en ik vraag me nog steeds af waarom ik deze informatie kreeg. Ik ben immers het sluitende bewijs dat het met navigatie apparatuur ook rustig kan.
Rest nog een lange rit naar huis in de auto en af te sluiten met het feit dat dit mijn 26e maand is geworden in de RRtY cyclus. Mijn 40e brevet in totaal. Op naar de 50 maanden en 100 brevetten. Zal als de komende winters meevallen en ik niet teveel verkoudheden en zo ga oplopen hopelijk in augustus 2021 gaan plaatsvinden. Die 100 brevetten zal wel 2022 gaan worden.
BRM#040 RRTY#26
De voorspellingen qua weer waren niet opperbest. De rit ging van Oostende naar het in het Departement Nauw van Calais gelegen Tournehem sur la Hem ofwel 100km recht tegen een voorspelde windkracht 6 in. Groot voordeel dat we hem dan wel op de staart hadden op de terugweg.
Het aantal inschrijvingen was bewerkt en ik verwacht dat er totaal iets van 20-30 deelnemers waren. Het tempo lag in het begin behoorlijk hoog. Recht tegen de wind in werd er met snelheden van boven de 30 gereden terwijl de eerste regenbui al naar beneden kwam. Het was het afwegen...regenkleding aan of niet. Gezien het maar volgens verwachting kleine buitjes zouden zijn was het doorrijden.
En dan net na Nieuwpoort gebeurd het....op een rotonde met slecht wegdek ofwel betonplaten met grote gapende sleuven ertussen rij ik lek. Het is droog dus snel bandje wisselen voor het weer begint te regenen. Achteraf bleek dat we de regen voor de dag al gehad hadden en het zou droog blijven. Omdat ik met mijn slimme koppie vergeten ben de gevulde bidons uit de wagen op mijn fiets te zetten was ik genoodzaakt om in Veurne dan toch maar eregens een winkel of zo op te zoeken om iets van een fles water te kopen. Mijn speciaal suikermengsel had ik wel bij me dus de Spa Reine fles van 1 liter werd snel omgetoverd tot een bidon.
In Kapelle, net onder Duinkerken, de eerste controle bij Café de Flandre. Wat een kansloos land zeg als er mensen gewoon om 10 uur al in de kroeg zitten aan bier / wijn / rosé ... Het kopje koffie hebben we overleefd en maar snel weer verder. Door mijn lekker band reed ik alleen achteraan maar bij deze CP had ik meteen een groepje van 6-8 randonneurs ingehaald. Uiteindelijk bleven die ook de gehele dag achter mij
Als ik bij het Canal de la Haute Colme rechtsaf sla valt me in het begin nog niets op. Na een paar honderd meter realiseer ik me dat ik aan de andere kant van het kanaal had moeten rijden. Ach....stukje doorrijden en bruggetje nemen .... klaar. Alleen wat in Nederland als een vanzelfsprekendheid geld is in Frankrijk nog lang niet zo vanzelfsprekend. Maar gelukkig na 3 kilometer is er toch een brug en de route loopt nog gewoon langs de andere kant van het kanaal. het was best wel een stuk beter fietsen omdat deze kant van het kanaal verkeersluw was en de andere kant waar ik eerst reed was de D3 waar best wel wat verkeer overheen ging.
Vanaf dat je het district Calais in rijdt zie je het geaccidenteerde terrein van Regionaal Natuurpark van de Kapen en Opaalmoerassen (Parc Naturel Régional des Caps et Marais d'Opale) voor je opdoemen. Het toch wat saaie landschap om ons heen werd ineens een stuk fraaier om naar te kijken....vooral voor een Nederlander als ik.
CP-02 is in de locale kroeg. De barvrouw spreekt Frans en blijkbaar begreep ze mijn opmerking dat ik geen Frans spreek totaal niet want de meest ingewikkelde volzinnen kreeg ik naar mijn hoofd. Aan de vriendelijke manier hoe ze sprak leidde ik af dat ze het ook vriendelijk bedoelde. Had ze mij daar de meest oneerbiedige voorstellen gedaan....ik had het niet eend gemerkt....en maar goed ook.
Na een kop koffie, die ik toch wel met mijn gebrekkige Frans kon bestellen, gaan we de weg terug richting Oostende. De wind die op de heenweg nog voor de nodige problemen zorgde was nu ineens onze vriend geworden. Nu kwam de snelheid geregeld op de 40 kmh alleen als je dan een bochtje maakt kruig je de wind weer op je snuit en zakte de snelheid al heel snel weer onder de 25 kmh.
Onderweg toch maar de ogen open houden of we ergens een supermarkt zien. Het is tijd voor de broodnodige calorietjes en het drinken ook weer een beetje bijvullen. Vlak voor ik het departement Nauw van Calais verlaat vind ik een supermarkt.
Terug in België ook meteen de 3e controle van die dag in Roesbrugge. Ik wil eigenlijk de verloren tijd van de ochtend beetje goed maken dus blijft het verblijf beperkt tot een glaasje cola nuttigen en doorgaan maar weer.
De laatste 50 kilometers naar de eindbestemming was niet veel over te vertellen. Een behoorlijk vlak en in mijn ogen een vrij saai stukje België rolt onder mijn wielen door maar het is droog dus ik klaag niet.
De eindcontrole was ook weer een hele aparte ervaring. Je moest bij terugkomst op het parkeerterrein van vertrek de tijd opschrijven en vervolgens de brevetkaart een paar kilometer verderop de de organisator thuis afgeven. Vervolgens krijg je de klaagzang van de organisator dat iedereen zo snel terug was. Ja want dat hadden wij vroeger niet want toen moesten we alles van papier lezen en we hadden geen navigatie apparatuur..... en ik vraag me nog steeds af waarom ik deze informatie kreeg. Ik ben immers het sluitende bewijs dat het met navigatie apparatuur ook rustig kan.
Rest nog een lange rit naar huis in de auto en af te sluiten met het feit dat dit mijn 26e maand is geworden in de RRtY cyclus. Mijn 40e brevet in totaal. Op naar de 50 maanden en 100 brevetten. Zal als de komende winters meevallen en ik niet teveel verkoudheden en zo ga oplopen hopelijk in augustus 2021 gaan plaatsvinden. Die 100 brevetten zal wel 2022 gaan worden.
BRM#040 RRTY#26
Reacties
Een reactie posten