BRM 200 Groningen [Rondom Boertangermoor]
Groningen ligt niet direct naast de deur....maar dat is geen reden om niet ook dit brevet te gaan rijden. Ik was al eerder naar het noorden vertrokken en had wat overnachtingen in Pieterzijl: een klein plaatsje net nog in Groningen maar tegen de Friesche grens aan en mijn onderkomen was een stacaravan op een camping. Deze tijd van het jaar toch best wel frisjes soms en op de zaterdag voor de start was het ook best wel koud en mistig. Toch maar met de auto naar Groningen stad ipv die 25km op de fiets.
De eerste hindernis lag al op 10 meter van de start: Een opgebroken straat. Maar over het trottoir was er goed langs de afzetting te komen.
Vanuit Groningen rijden we zuidwaarts richting Assen. Tempo zit er wel aardig in. Het weer is ook fantastisch. Als er dan een landbouwvoertuig langs komt denk ik....even aanhaken en met gemak schiet ik over de 40 kmh heen. Dit is voor heel even leuk en ik laat de snelheid weer zakken naar een tempo wat langer vol te houden is. Als ik dan even een korte break wil inlassen om een hapje te eten zie ik een achteropkomende groep die er een lekker tempo in hebben en mijn besluit is snel gemaakt......aanzetten en zorgen dat je bij die groep komt...wat ook lukt en als groep rijden we door naar Exloo waar bij hunebed D30 de eerste controle is ingericht.
Na de controle rijd ik alleen door Emmen om vervolgens in de uitgestrekte hoogveen-gronden te komen. Hier vinden we veenkoloniën met illustere namen als Barger-Compascuum waar ik in de plaatselijke buurtsuper een pak yoghurt weet te scoren....mijn lunch. De warme koffie staat klaar 5 km verder waar in Hebelermeer, net over de Duitse grens, CP-02 ligt.
Vanaf hier gaan we noordwaarts richting Bad-Nieuweschans: Het meest oostelijke stukje Nederland. De temperatuur is inmiddels zover gestegen dat alle jassen en beenstukken uitgetrokken kunnen worden. Zo kunnen we ook nog een beetje bruin worden in het najaarszonnetje. Het tempo ligt best wel goed en het is heerlijk fietsen over bij een gemiddelde van de dag op ruim 26 kmh. Kleine onderbreking voor de fotocontrole (CP-03) bij Heede op 120km. Op dat punt kan ik aanhaken bij een klein groepje met een heerlijk tempo. Met 6 rijden we richting Bunde (D) waar op 146km een vrije controle is (CP-04). Daar vinden we al snel een tankstation en het mooie is....ze hebben daar een stempel. Naast de stempel ook een flesje cola (net zo belangrijk) en even wat rust kunnen genieten.
Na CP-04 gaat het spoken: we rijden met hetzelfde groepje en we hebben windkracht 3 uit het Oosten terwijl we naar het Westen rijden. Het gevolg is een sprint van ca 55 km waarbij de snelheid gedurende langere stukken rond of zelfs boven de 35 vol te houden is. De kilometers vliegen onder de bandjes door. Ik hou me op aan de achterzijde van het groepje en merk ook dat een van de dames het tempo niet helemaal vol kan houden. Als je dan gewoon met dit tempo blijft doorrijden zul je op het einde finishen met een verschil van maximaal 2 minuten. Misschien kom je zelfs tegelijk aan als de "ontsnappers" ergens ongunstig bij een oversteek aankomen. De voorsprong werd nooit meer dan 200m en op gegeven moment stopten ze vooraan omdat ze tegelijk met hun vaste groepje van 4 personen wilden aankomen aan de finish en omdat een van de personen wat wilde drinken. Beetje zonde van de snelheid zo op 5 km voor de finish dus ik besloot mijn weg verder alleen te vervolgen om nog enigzinds in de flow door te kunnen blijven stoempen.
Om ongeveer 20 voor 6 in de avond, precies 8:41 uur na de start sta ik voor de controletafel van Pim en Wijnand om me af te melden en te gaan genieten van de pasta salade die beloofd is dat die te verkrijgen zou zijn en idd....die pasta salade was bijzonder goed.
Na pasta en een beetje natafelen op fiets terug naar P&R Hoogkerk om daar mijn wagen vol te laden en terug naar mijn onderkomen voor de nacht. Onderweg op de autosnelweg droom ik ervan zometeen een hete douche te kunnen nemen en dat ik voldoende ruimte heb om mezelf te kunnen inzepen zonder je overal aan te stoten. Dat de vloer lekker warm is en dat ik nog even op de bank liggende TV kan kijken....
Een beetje dromen mag toch nog wel of niet soms?
BRM#042
De eerste hindernis lag al op 10 meter van de start: Een opgebroken straat. Maar over het trottoir was er goed langs de afzetting te komen.
Vanuit Groningen rijden we zuidwaarts richting Assen. Tempo zit er wel aardig in. Het weer is ook fantastisch. Als er dan een landbouwvoertuig langs komt denk ik....even aanhaken en met gemak schiet ik over de 40 kmh heen. Dit is voor heel even leuk en ik laat de snelheid weer zakken naar een tempo wat langer vol te houden is. Als ik dan even een korte break wil inlassen om een hapje te eten zie ik een achteropkomende groep die er een lekker tempo in hebben en mijn besluit is snel gemaakt......aanzetten en zorgen dat je bij die groep komt...wat ook lukt en als groep rijden we door naar Exloo waar bij hunebed D30 de eerste controle is ingericht.
Na de controle rijd ik alleen door Emmen om vervolgens in de uitgestrekte hoogveen-gronden te komen. Hier vinden we veenkoloniën met illustere namen als Barger-Compascuum waar ik in de plaatselijke buurtsuper een pak yoghurt weet te scoren....mijn lunch. De warme koffie staat klaar 5 km verder waar in Hebelermeer, net over de Duitse grens, CP-02 ligt.
Vanaf hier gaan we noordwaarts richting Bad-Nieuweschans: Het meest oostelijke stukje Nederland. De temperatuur is inmiddels zover gestegen dat alle jassen en beenstukken uitgetrokken kunnen worden. Zo kunnen we ook nog een beetje bruin worden in het najaarszonnetje. Het tempo ligt best wel goed en het is heerlijk fietsen over bij een gemiddelde van de dag op ruim 26 kmh. Kleine onderbreking voor de fotocontrole (CP-03) bij Heede op 120km. Op dat punt kan ik aanhaken bij een klein groepje met een heerlijk tempo. Met 6 rijden we richting Bunde (D) waar op 146km een vrije controle is (CP-04). Daar vinden we al snel een tankstation en het mooie is....ze hebben daar een stempel. Naast de stempel ook een flesje cola (net zo belangrijk) en even wat rust kunnen genieten.
Na CP-04 gaat het spoken: we rijden met hetzelfde groepje en we hebben windkracht 3 uit het Oosten terwijl we naar het Westen rijden. Het gevolg is een sprint van ca 55 km waarbij de snelheid gedurende langere stukken rond of zelfs boven de 35 vol te houden is. De kilometers vliegen onder de bandjes door. Ik hou me op aan de achterzijde van het groepje en merk ook dat een van de dames het tempo niet helemaal vol kan houden. Als je dan gewoon met dit tempo blijft doorrijden zul je op het einde finishen met een verschil van maximaal 2 minuten. Misschien kom je zelfs tegelijk aan als de "ontsnappers" ergens ongunstig bij een oversteek aankomen. De voorsprong werd nooit meer dan 200m en op gegeven moment stopten ze vooraan omdat ze tegelijk met hun vaste groepje van 4 personen wilden aankomen aan de finish en omdat een van de personen wat wilde drinken. Beetje zonde van de snelheid zo op 5 km voor de finish dus ik besloot mijn weg verder alleen te vervolgen om nog enigzinds in de flow door te kunnen blijven stoempen.
Om ongeveer 20 voor 6 in de avond, precies 8:41 uur na de start sta ik voor de controletafel van Pim en Wijnand om me af te melden en te gaan genieten van de pasta salade die beloofd is dat die te verkrijgen zou zijn en idd....die pasta salade was bijzonder goed.
Na pasta en een beetje natafelen op fiets terug naar P&R Hoogkerk om daar mijn wagen vol te laden en terug naar mijn onderkomen voor de nacht. Onderweg op de autosnelweg droom ik ervan zometeen een hete douche te kunnen nemen en dat ik voldoende ruimte heb om mezelf te kunnen inzepen zonder je overal aan te stoten. Dat de vloer lekker warm is en dat ik nog even op de bank liggende TV kan kijken....
Een beetje dromen mag toch nog wel of niet soms?
BRM#042
Reacties
Een reactie posten