BRM 200 Boekelo [Tecklenburg]
Kerstmis zit er net weer op en we staan vlak voor het nieuwe jaar: Het vaste rondje vanuit Boekelo naar Tecklenburg staat dus op de agenda.
Het is in de vroege ochtend al een flinke drukte in het centrum van Boekelo. Het winterbrevet Boekelo staat op de planning en het peloton zal zo rond de 100 randonneurs groot zijn. Na het vaste ritueel (koffie, brevetkaart ophalen, babbeltje en fiets in orde maken) gaan we op weg. Al vrij snel wijkt de route af van wat voorgaande jaren gebruikelijk was. In het verleden was er op ca 20km vanaf de start een controle bij een tankstation in Weerselo. Eigenlijk een controle met alleen maar belasting voor het tankstation zonder verdere toegevoegde waarde. Op de campus van de Universiteit Twente werd nu afgeweken rechtstreeks richting Oldenzaal. Het tempo zit er lekker in ondanks de tegenwind en we blijven als grote groep compact bij elkaar tot de eerste serieuze klimmetjes bij Riesenbeck en hier valt de groep dan ook uit elkaar. Aangezien klimmen niet mijn sterkste kant is zak ik ergens richting het einde van de groep.
In Tecklenburg is het een gezellige drukte in het stadje maar diezelfde drukte is er ook bij de bakker waar we onze stempel moeten gaan ophalen. Duidelijk is geworden dat alle randonneurs weer samengekomen zijn en er staat een enorme rij wachtenden voor de kassa. Dit doet mij besluiten alleen een stempeltje te nemen en door te rijden om elders een kop koffie te scoren. Ik voel me die dag zo goed dat ik zonder enig probleem de 50km naar de volgende controle doorrij en pas daar een stop inplan voor koffie. Inmiddels zitten we al op 140km en we zijn net na Altenberge afgeweken van de route van voorgaande jaren. Er is gekozen om te rijden over de Radbahn Münsterland. Dit fietspad is vergelijkbaar met de Ravels in Walonië: Voormalige spoorlijnen welke omgebouwd zijn tot autovrije fietspaden. De wind zit gunstig dus ons hoor je niet klagen.
In Burgsteinfurt maken we een draai in de westelijke richting en van daaruit is het nog een 40 km naar de finish. Gelukkig ook maar want het begint zo richting de avond al flink af te koelen. Onderweg passeer ik een mede-randoonneur. Hij vraagt of hij mee kan rijden omdat de batterij van zijn navigatie het heeft begeven en hij niet kan opladen. Geen probleem voor mij maar dan zet ik wel eerst even mijn verlichting erop want we rijden nu in bosrijke omgeving en een paar minuten verder zal het echt gaan schemeren. Zo gezegd zo gedaan en na een hele korte stop met de verlichting ontstoken rijden we samen verder.....tot ik 500m na mijn verlichtingsstop merk dat mijn achterband lek is. Ok gezellig....gelukkig nog licht dus snel aan de slag. Je merkt wel dat het snel aan het afkoelen is. Als een paar minuten later nog een mede-randonneur langs komt rijden en informeert of alles in orde is deelt mijn mede randonneur mij mede dat hij verder rijdt als hij niet kan helpen omdat hij het erg koud begon te krijgen. Begrijpelijk ook want de temperatuur zat op dat moment al in de buurt van de 1 graad boven nul. Als ik mijn minuutjes klooien weer gehad heb en de 200 slagen lucht erin heb gekregen komen er weer 2 randonneurs voorbij en vragen of ze kunnen helpen en of ik alles heb. Ik hoefde alleen mijn achterwiel erin te zetten en een helpende hand is op dat moment welkom. De zadeltas zit volgeladen en heeft extra gewicht waardoor een liggende fiets toch wel in onbalans komt bij het rechtop zetten. De taken waren snel verdeeld. Ik wiel erin zetten, 1 persoon fiets vasthouden en de laatste persoon maakte dankbaar gebruik van de gelegenheid voor een sanitaire stop.
Na deze voor mij gedwongen stop reden we met zijn drieën verder richting finish. Ik merkte wel aan mijn twee reisgenoten dat ze moeilijk mijn tempo konden volgen en eigenlijk kon je je beter afvragen of ze dat ook wel van plan waren aangezien ze onderweg volop aan het kwebbelen waren. Maar het is ook niet zo ver meer dus we zullen allemaal wel aankomen.
Waren de vorige twee versies nog boven de 10 uur voor mij; dit jaar kwam ik ruim onder de 10 uur binnen. Elk jaar ongeveer een half uur sneller.
Inmiddels alweer mijn 47ste brevet welke ik voltooid heb en in de Randonneur Arround The Year cyclus sta ik op 30 maanden. Als het in Januari niet te vervelend weer wordt dan komt mijn doel van 36 maanden binnen handbereik.
BRM#047 RRTY#30
Het is in de vroege ochtend al een flinke drukte in het centrum van Boekelo. Het winterbrevet Boekelo staat op de planning en het peloton zal zo rond de 100 randonneurs groot zijn. Na het vaste ritueel (koffie, brevetkaart ophalen, babbeltje en fiets in orde maken) gaan we op weg. Al vrij snel wijkt de route af van wat voorgaande jaren gebruikelijk was. In het verleden was er op ca 20km vanaf de start een controle bij een tankstation in Weerselo. Eigenlijk een controle met alleen maar belasting voor het tankstation zonder verdere toegevoegde waarde. Op de campus van de Universiteit Twente werd nu afgeweken rechtstreeks richting Oldenzaal. Het tempo zit er lekker in ondanks de tegenwind en we blijven als grote groep compact bij elkaar tot de eerste serieuze klimmetjes bij Riesenbeck en hier valt de groep dan ook uit elkaar. Aangezien klimmen niet mijn sterkste kant is zak ik ergens richting het einde van de groep.
In Tecklenburg is het een gezellige drukte in het stadje maar diezelfde drukte is er ook bij de bakker waar we onze stempel moeten gaan ophalen. Duidelijk is geworden dat alle randonneurs weer samengekomen zijn en er staat een enorme rij wachtenden voor de kassa. Dit doet mij besluiten alleen een stempeltje te nemen en door te rijden om elders een kop koffie te scoren. Ik voel me die dag zo goed dat ik zonder enig probleem de 50km naar de volgende controle doorrij en pas daar een stop inplan voor koffie. Inmiddels zitten we al op 140km en we zijn net na Altenberge afgeweken van de route van voorgaande jaren. Er is gekozen om te rijden over de Radbahn Münsterland. Dit fietspad is vergelijkbaar met de Ravels in Walonië: Voormalige spoorlijnen welke omgebouwd zijn tot autovrije fietspaden. De wind zit gunstig dus ons hoor je niet klagen.
In Burgsteinfurt maken we een draai in de westelijke richting en van daaruit is het nog een 40 km naar de finish. Gelukkig ook maar want het begint zo richting de avond al flink af te koelen. Onderweg passeer ik een mede-randoonneur. Hij vraagt of hij mee kan rijden omdat de batterij van zijn navigatie het heeft begeven en hij niet kan opladen. Geen probleem voor mij maar dan zet ik wel eerst even mijn verlichting erop want we rijden nu in bosrijke omgeving en een paar minuten verder zal het echt gaan schemeren. Zo gezegd zo gedaan en na een hele korte stop met de verlichting ontstoken rijden we samen verder.....tot ik 500m na mijn verlichtingsstop merk dat mijn achterband lek is. Ok gezellig....gelukkig nog licht dus snel aan de slag. Je merkt wel dat het snel aan het afkoelen is. Als een paar minuten later nog een mede-randonneur langs komt rijden en informeert of alles in orde is deelt mijn mede randonneur mij mede dat hij verder rijdt als hij niet kan helpen omdat hij het erg koud begon te krijgen. Begrijpelijk ook want de temperatuur zat op dat moment al in de buurt van de 1 graad boven nul. Als ik mijn minuutjes klooien weer gehad heb en de 200 slagen lucht erin heb gekregen komen er weer 2 randonneurs voorbij en vragen of ze kunnen helpen en of ik alles heb. Ik hoefde alleen mijn achterwiel erin te zetten en een helpende hand is op dat moment welkom. De zadeltas zit volgeladen en heeft extra gewicht waardoor een liggende fiets toch wel in onbalans komt bij het rechtop zetten. De taken waren snel verdeeld. Ik wiel erin zetten, 1 persoon fiets vasthouden en de laatste persoon maakte dankbaar gebruik van de gelegenheid voor een sanitaire stop.
Na deze voor mij gedwongen stop reden we met zijn drieën verder richting finish. Ik merkte wel aan mijn twee reisgenoten dat ze moeilijk mijn tempo konden volgen en eigenlijk kon je je beter afvragen of ze dat ook wel van plan waren aangezien ze onderweg volop aan het kwebbelen waren. Maar het is ook niet zo ver meer dus we zullen allemaal wel aankomen.
Waren de vorige twee versies nog boven de 10 uur voor mij; dit jaar kwam ik ruim onder de 10 uur binnen. Elk jaar ongeveer een half uur sneller.
Inmiddels alweer mijn 47ste brevet welke ik voltooid heb en in de Randonneur Arround The Year cyclus sta ik op 30 maanden. Als het in Januari niet te vervelend weer wordt dan komt mijn doel van 36 maanden binnen handbereik.
BRM#047 RRTY#30
Reacties
Een reactie posten