BRM 300 Maasland [Linge, Maas en Waal tocht]
Het is bijzonder onrealistisch. Het is bijna september en dan heb ik dit jaar alleen nog maar brevetten gereden van 200km. Dit wordt dus het langste brevet van dit jaar tot nu toe.
Reistijd met de auto naar Maasland: Bijna 2:00 uur. Starten mag al om 7:30 uur en dat betekend dus dat ik al om 5:30 uiterlijk moet vertrekken thuis.
Dan ga je even je andere hobby bekijken: het tegeltjes rijden. Ik zag wel erg veel mogelijkheden om tegeltjes erbij te scoren maar dan realiseer je je ook dat je van ee 300km geen 500km moet gaan maken. Het waren er gewoon veel te veel. Ik zag wel tussen Maassluis en Vlaardingen tegen de Nieuwe Maas aan dat daar een 6-tal tegeltjes lagen op steenworp afstand van waar ik mijn auto wilde parkeren. Ik maakte er een lusje van 15 km van en dit soort extraatjes moet je nooit achter aan de rit plakken want dan ben je op. Beste is dat vooraf te doen en aldus geschiedde. Resultaat daarvan was wel een half uurtje eerder van huis en als je toch al vroeg op moet maken die paar minutjes ook niet meer uit.
Rond 7:00 uur parkeer ik mijn wagen in Maasland en na even rustig de beentjes gestrekt te hebben en alles in gereedheid gebracht te hebben vertrek ik voor mijn eerste kleine lusje richting Vlaardingen. Niet het meest interessante stuk om te fietsen maar je kunt het maar gehad hebben en na iets meer dan een half uurtje kom ik aan bij de startlocatie. En daar zie ik Peter Fokkinga zitten. Die had ik eigenlijk niet verwacht zover van Groningen maar Peter had een en ander gecombineerd en wilde ook graag een paar tegeltjes scoren net als ik alleen had hij ze allemaal tussendoor gepland waar ik het extra stukje al achter de rug had.
De rit begint door eerst Rotterdam aan de noordzijde te passeren. Samen met Peter heb ik het eerste stuk gereden en we zouden kijken tot hoever we kwamen samen waar zijn route ging afwijken van de originele. Ergens bij het Kralingse Bos zei Peter: Hier ga ik rechts en mijn route ging links dus scheiden onze paden daar. Een klein stukje verderop kwam Peter me weer achterna. Gewoon een navigatie foutje....we waren nog niet van elkaar af maar niet veel later komt dan toch de scheding van onze paden.
Kort daarna passeer ik de stuw in de Hollandse Ijssel: Het oudste kunstwerk van de Deltawerken. Dit betekend dat je ook al dicht in de buurt van het veer naar Kinderdijk zit. Na het veer naar Kinderdijk eindelijk eens de molens bij daglicht mogen aanschouwen. De vorige keer dat ik hier fietste was tijdens de Zuidwester vanuit Bunnik: 150 km tegen de storm in en daarna in de zeikende regen tot Kinderdijk waarna we onder de sterren langs de molentjes van Kinderdijk fietsten.
Ik heb het tempo er leker inzitten en kijk wat rustig om me heen terwijl het asfalt onder me doorglipt en dan plotseling....je voelt hem...een gat in de weg. Het wachten is dan op een band die leeg loopt door een snake-bite en snel genoeg dient zich dit geluid ook aan. Als ik stil sta nog even voor de formaliteit de achterband voelen en ja hoor.... plat en dus gaan we maar even een binnenbandje wisselen. Er komen enkele wielrijders langs en op de vraag of alles goed is en of ik alle reserve materiaal heb beantwoord ik met een volmondig "Dank u, ik heb alles". Wat ik toen nog niet wist was dat mijn fietspomp niet echt goed werkte en met een enorme hoeveelheid geplaar kreeg ik er wat lucht in. Voldoende om voor nu even mee verder te rijden maar je rijdt op eieren. Onderweg kom ik een mede-randonneur tegen en ik mag even gebruik maken van zijn fietspomp. Ik kan de druk wat verder opvoeren in de band maar wat wel verstandig is is om bij een fietsenmaker even te stoppen om de band goed op druk te krijgen en zo geschiedde op ruim 40 km na lek gereden te zijn. In het Gelderse Heukelum passeer ik een fietsenmaker en de druk in mijn achterband wordt weer op oorlogssterkte gebracht.
De Linge wordt gevolgd richting Tiel. Ik heb al eens in de buurt van Nijmegen langs de Linge gefietst maar hier is het wel een stuk mooier. Hier meandert de Linge nog terwijl bij Nijmegen het saaie rechte kanalen zijn.
Na Amsterdam-Rijnkanaal en Waal te zijn gepasseerd arriveren we in Beneden-Leeuwen. Met ca 150km op de teller is het voor mij echt een moment om even de inwendige mens te gaan versterken en dus wordt de lokale Lidl aangedaan. Yoghurt, snoepjes en drinken is voor mij de oogst. Terwijl ik het pak yoghurt sta leeg te drinken begint het te regenen. Ik verplaats me even naar een afdakje bij de winkelwagentjes. Een tiental minuten valt het er met bakken uit. Niet het meest prettige weer om in door te rijden. Als de regen flink in intensiteit is afgenomen trek ik kniestukken en regenjas aan. Niet te lang pauzeren want er zijn nog voldoende kilometers af te leggen.
Na een paar kilometer gereden te hebben neemt de regen zover af dat het bijna droog lijkt. Mooi op tijd want we zijn aangekomen op de foto controle en dat is nooit fijn dat in de stromende regen te doen. Fiets tegen plaatsnaambord van Beneden Leeuwen....klik....en door naar Wamel (over 5km) waar al meteen de 2e controle zal zijn. Ditmaal een vaste controle waar Mart en Leo aan een stempel tafeltje zitten. Voldoende voor mij om een warme kop koffie te nemen. Maar ook hier telt weer om niet te lang te blijven zitten.
De regenbui heeft voor afkoeling gezorgt waardoor ik het verstandiger acht mijn regenjas nog even aan te houden en verder gaat de tocht al slingerend door het land van Maas en Waal. Na een fotocontrole bij het historisch museum in Hedel gaan we langs de Afgedamde Maas naar de Wilhelminasluis. Deze sluis en bijbehorende dam zorgeden ervoor dat vanaf het einde van de 19e eeuw de Maas en Waal van elkaar gescheiden werden. Daarvoor kon het water van de Waal terug de Maas in stromen wat de nodige problemen aldaar veroorzaakte. Door deze scheiding en door het graven van de Bergsche Maas kwamen Maas en Waal pas bij de Biesbosch bij elkaar.
Na eerst nog bij kasteel Dussen een foto genomen te hebben gaan we naar Woudrichem om vervolgens na Gorinchem de Merwede te volgen richting Sliedrecht, Papendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht en om dan vertvolgens in Rotterdam te belanden. Via de wijk Feyenoord komen we nog langs de Arena en vervolgens over de Erasmusbrug. In het havengebied scoor ik de nodige tegeltjes en tenslotte komen we na ruim 300km terug bij de start in Maasland. Mijn eerste 300km brevet van 2020 en tevens ook het laatste. Het is een raar jaar maar we hebben hem weer voltooid.
BRM#052 RRTY#02
Reistijd met de auto naar Maasland: Bijna 2:00 uur. Starten mag al om 7:30 uur en dat betekend dus dat ik al om 5:30 uiterlijk moet vertrekken thuis.
Dan ga je even je andere hobby bekijken: het tegeltjes rijden. Ik zag wel erg veel mogelijkheden om tegeltjes erbij te scoren maar dan realiseer je je ook dat je van ee 300km geen 500km moet gaan maken. Het waren er gewoon veel te veel. Ik zag wel tussen Maassluis en Vlaardingen tegen de Nieuwe Maas aan dat daar een 6-tal tegeltjes lagen op steenworp afstand van waar ik mijn auto wilde parkeren. Ik maakte er een lusje van 15 km van en dit soort extraatjes moet je nooit achter aan de rit plakken want dan ben je op. Beste is dat vooraf te doen en aldus geschiedde. Resultaat daarvan was wel een half uurtje eerder van huis en als je toch al vroeg op moet maken die paar minutjes ook niet meer uit.
Rond 7:00 uur parkeer ik mijn wagen in Maasland en na even rustig de beentjes gestrekt te hebben en alles in gereedheid gebracht te hebben vertrek ik voor mijn eerste kleine lusje richting Vlaardingen. Niet het meest interessante stuk om te fietsen maar je kunt het maar gehad hebben en na iets meer dan een half uurtje kom ik aan bij de startlocatie. En daar zie ik Peter Fokkinga zitten. Die had ik eigenlijk niet verwacht zover van Groningen maar Peter had een en ander gecombineerd en wilde ook graag een paar tegeltjes scoren net als ik alleen had hij ze allemaal tussendoor gepland waar ik het extra stukje al achter de rug had.
De rit begint door eerst Rotterdam aan de noordzijde te passeren. Samen met Peter heb ik het eerste stuk gereden en we zouden kijken tot hoever we kwamen samen waar zijn route ging afwijken van de originele. Ergens bij het Kralingse Bos zei Peter: Hier ga ik rechts en mijn route ging links dus scheiden onze paden daar. Een klein stukje verderop kwam Peter me weer achterna. Gewoon een navigatie foutje....we waren nog niet van elkaar af maar niet veel later komt dan toch de scheding van onze paden.
Kort daarna passeer ik de stuw in de Hollandse Ijssel: Het oudste kunstwerk van de Deltawerken. Dit betekend dat je ook al dicht in de buurt van het veer naar Kinderdijk zit. Na het veer naar Kinderdijk eindelijk eens de molens bij daglicht mogen aanschouwen. De vorige keer dat ik hier fietste was tijdens de Zuidwester vanuit Bunnik: 150 km tegen de storm in en daarna in de zeikende regen tot Kinderdijk waarna we onder de sterren langs de molentjes van Kinderdijk fietsten.
Ik heb het tempo er leker inzitten en kijk wat rustig om me heen terwijl het asfalt onder me doorglipt en dan plotseling....je voelt hem...een gat in de weg. Het wachten is dan op een band die leeg loopt door een snake-bite en snel genoeg dient zich dit geluid ook aan. Als ik stil sta nog even voor de formaliteit de achterband voelen en ja hoor.... plat en dus gaan we maar even een binnenbandje wisselen. Er komen enkele wielrijders langs en op de vraag of alles goed is en of ik alle reserve materiaal heb beantwoord ik met een volmondig "Dank u, ik heb alles". Wat ik toen nog niet wist was dat mijn fietspomp niet echt goed werkte en met een enorme hoeveelheid geplaar kreeg ik er wat lucht in. Voldoende om voor nu even mee verder te rijden maar je rijdt op eieren. Onderweg kom ik een mede-randonneur tegen en ik mag even gebruik maken van zijn fietspomp. Ik kan de druk wat verder opvoeren in de band maar wat wel verstandig is is om bij een fietsenmaker even te stoppen om de band goed op druk te krijgen en zo geschiedde op ruim 40 km na lek gereden te zijn. In het Gelderse Heukelum passeer ik een fietsenmaker en de druk in mijn achterband wordt weer op oorlogssterkte gebracht.
De Linge wordt gevolgd richting Tiel. Ik heb al eens in de buurt van Nijmegen langs de Linge gefietst maar hier is het wel een stuk mooier. Hier meandert de Linge nog terwijl bij Nijmegen het saaie rechte kanalen zijn.
Na Amsterdam-Rijnkanaal en Waal te zijn gepasseerd arriveren we in Beneden-Leeuwen. Met ca 150km op de teller is het voor mij echt een moment om even de inwendige mens te gaan versterken en dus wordt de lokale Lidl aangedaan. Yoghurt, snoepjes en drinken is voor mij de oogst. Terwijl ik het pak yoghurt sta leeg te drinken begint het te regenen. Ik verplaats me even naar een afdakje bij de winkelwagentjes. Een tiental minuten valt het er met bakken uit. Niet het meest prettige weer om in door te rijden. Als de regen flink in intensiteit is afgenomen trek ik kniestukken en regenjas aan. Niet te lang pauzeren want er zijn nog voldoende kilometers af te leggen.
Na een paar kilometer gereden te hebben neemt de regen zover af dat het bijna droog lijkt. Mooi op tijd want we zijn aangekomen op de foto controle en dat is nooit fijn dat in de stromende regen te doen. Fiets tegen plaatsnaambord van Beneden Leeuwen....klik....en door naar Wamel (over 5km) waar al meteen de 2e controle zal zijn. Ditmaal een vaste controle waar Mart en Leo aan een stempel tafeltje zitten. Voldoende voor mij om een warme kop koffie te nemen. Maar ook hier telt weer om niet te lang te blijven zitten.
De regenbui heeft voor afkoeling gezorgt waardoor ik het verstandiger acht mijn regenjas nog even aan te houden en verder gaat de tocht al slingerend door het land van Maas en Waal. Na een fotocontrole bij het historisch museum in Hedel gaan we langs de Afgedamde Maas naar de Wilhelminasluis. Deze sluis en bijbehorende dam zorgeden ervoor dat vanaf het einde van de 19e eeuw de Maas en Waal van elkaar gescheiden werden. Daarvoor kon het water van de Waal terug de Maas in stromen wat de nodige problemen aldaar veroorzaakte. Door deze scheiding en door het graven van de Bergsche Maas kwamen Maas en Waal pas bij de Biesbosch bij elkaar.
Na eerst nog bij kasteel Dussen een foto genomen te hebben gaan we naar Woudrichem om vervolgens na Gorinchem de Merwede te volgen richting Sliedrecht, Papendrecht, Hendrik-Ido-Ambacht en om dan vertvolgens in Rotterdam te belanden. Via de wijk Feyenoord komen we nog langs de Arena en vervolgens over de Erasmusbrug. In het havengebied scoor ik de nodige tegeltjes en tenslotte komen we na ruim 300km terug bij de start in Maasland. Mijn eerste 300km brevet van 2020 en tevens ook het laatste. Het is een raar jaar maar we hebben hem weer voltooid.
BRM#052 RRTY#02
Reacties
Een reactie posten