BRM 200 Merselo [Adios Amigos]
6 mei 2017: Mijn allereerste brevet en gestart werd er vanaf de molen in Merselo. Organisator Jan van Osch.
12 september 2020: Het allerlaatste brevet georganiseerd door Jan van Osch en dus ook vanuit Merselo om die reden ook de naam Adios Amigos.
Als warming up eerst maar eens 15 km naar de start toe fietsen. Het is nog frisjes als ik rond 7:30 de deur uit rij. De uiterwaarden van de Maas zijn gehuld in een deken van grondmist. Het naderen van de herfst is nadrukkelijk aanwezig in het landschap. De eerste startmogelijkheid is om 8:30 en ik heb met Wouter afgesproken om die dag samen te rijden. Bij de aanmelding bleek dat er meer startgroepen waren. Als je door het Oorlogsmuseum wilde rijden kon je vanaf 8:45 starten zoadt je om 9:00 uur in Overloon zou zijn en dan kon je gebruik maken van het fietspad door de hal van het oorlogsmuseum heen. Het is dat ik het al vaker gezien had maar die fietsbrug nog niet en dus.....dan maar om 8:45 starten. We konden heel mooi door het museum omdat ervoor gezorgd was dat de ingang open was van het fietspad. Echter waren ze vergeten of waren ze nog niet zover om ook de uitgang te openen. Dat werd dus een stukje door het losse zand weer terug naar de ingang maar het lukte uiteindelijk toch weer om te ontsnappen aan het oorlogsgeweld.
De tocht gaat vervolgens verder via het maasheggen-gebied tussen Maashees en Boxmeer. Wel goed uitkijken voor de verradelijke en niet echt overzichtelijke bochtjes, gecombineerd met oneffenheden in het wegdek en diverse paaltjes. Na de maasheggen komt er eerst nog de passage van Cuijk en Grave en vervolgens gaan we door een verrassend stukje langs de Maas in de richting van 's-Hertogenbosch.
De eerste controle is in Keent. Dit buurtschap behoorde vroeger tot Gelderland maar na de kanalisatie van de Maas in 1938 en de daaropvolgende grenscorrectie van 1958 behoort het tot Brabant. Bij Attelier Keent is het een gezellige bedoeling, de koffie is heerlijk en het stukje appelgebak mag er ook wezen.
Na deze controle slingeren we vrolijk over de dijkjes langs de Maas en alle dode armen van de Maas als restanten overgebleven na de kanalisatie en na iets meer dan 100km passeren we 's-Hertogenbosch om vervolgens langs de Zuid-Willemsvaart richting de Peel af te zakken. Onderweg komen we Prisca tegen uit Lisse. Ze rijdt op sandalen, is pas tijdens corona begonnen met fietsen en heeft zelf ook covid-19 mogen ondervinden. We rijden een stuk met haar mee en ze maakt zich zorgen om optijd binnen te komen. Onze ervaring en het punt waar we dan zitten verteld ons dat dat geen enkel probleem mag worden. We rijden een flink stuk samen en bij de laatste controle in Lierop besluiten Wouter en ik even een korte pauze in te lassen. Prisca rijdt alleen verder we zullen haar pas bij de finish weer zien.
Wij vervolgen onze weg door de Deurnsche Peel en MariaPeel. Een hele mooie omgeving vindt ik nog steeds ook al ben ik er veel vaker doorheen gekomen. Bij Griendstveen steken we het spoor Venlo-Eindhoven over om vervolgens het kale en saaie gedeelte van de Peel te doorkruisen. Jan had nog een verrassing in het laatste stuk over onverharde paden maar aangezien we geen ATB bij ons hadden en omdat ik de weg in de omgeving goed ken besloten we een stukje over asfalt door te rijden en de route verderop weer op te pikken. Het gevolg hiervan was wel dat we het Duitse Oorlosgkerkhof passeerden. Wouter was er nog nooit geweest en we maakten van de gelegenheid gebruik om even een kijkje te nemen. Om 20:00 uur sluit de begraafplaats en dat was ook ongeveer het tijdstip dat we daar werden want weh hebben nog even met de beheerder staan praten die ons kwam vertellen dat hij ging afsluiten.
De laatste 15 km naar de finish verlopen zonder problemen en we kunnen weer een brevet bijschrijven aan het lijstje.
BRM#053 RRTY#03
12 september 2020: Het allerlaatste brevet georganiseerd door Jan van Osch en dus ook vanuit Merselo om die reden ook de naam Adios Amigos.
Als warming up eerst maar eens 15 km naar de start toe fietsen. Het is nog frisjes als ik rond 7:30 de deur uit rij. De uiterwaarden van de Maas zijn gehuld in een deken van grondmist. Het naderen van de herfst is nadrukkelijk aanwezig in het landschap. De eerste startmogelijkheid is om 8:30 en ik heb met Wouter afgesproken om die dag samen te rijden. Bij de aanmelding bleek dat er meer startgroepen waren. Als je door het Oorlogsmuseum wilde rijden kon je vanaf 8:45 starten zoadt je om 9:00 uur in Overloon zou zijn en dan kon je gebruik maken van het fietspad door de hal van het oorlogsmuseum heen. Het is dat ik het al vaker gezien had maar die fietsbrug nog niet en dus.....dan maar om 8:45 starten. We konden heel mooi door het museum omdat ervoor gezorgd was dat de ingang open was van het fietspad. Echter waren ze vergeten of waren ze nog niet zover om ook de uitgang te openen. Dat werd dus een stukje door het losse zand weer terug naar de ingang maar het lukte uiteindelijk toch weer om te ontsnappen aan het oorlogsgeweld.
De tocht gaat vervolgens verder via het maasheggen-gebied tussen Maashees en Boxmeer. Wel goed uitkijken voor de verradelijke en niet echt overzichtelijke bochtjes, gecombineerd met oneffenheden in het wegdek en diverse paaltjes. Na de maasheggen komt er eerst nog de passage van Cuijk en Grave en vervolgens gaan we door een verrassend stukje langs de Maas in de richting van 's-Hertogenbosch.
De eerste controle is in Keent. Dit buurtschap behoorde vroeger tot Gelderland maar na de kanalisatie van de Maas in 1938 en de daaropvolgende grenscorrectie van 1958 behoort het tot Brabant. Bij Attelier Keent is het een gezellige bedoeling, de koffie is heerlijk en het stukje appelgebak mag er ook wezen.
Na deze controle slingeren we vrolijk over de dijkjes langs de Maas en alle dode armen van de Maas als restanten overgebleven na de kanalisatie en na iets meer dan 100km passeren we 's-Hertogenbosch om vervolgens langs de Zuid-Willemsvaart richting de Peel af te zakken. Onderweg komen we Prisca tegen uit Lisse. Ze rijdt op sandalen, is pas tijdens corona begonnen met fietsen en heeft zelf ook covid-19 mogen ondervinden. We rijden een stuk met haar mee en ze maakt zich zorgen om optijd binnen te komen. Onze ervaring en het punt waar we dan zitten verteld ons dat dat geen enkel probleem mag worden. We rijden een flink stuk samen en bij de laatste controle in Lierop besluiten Wouter en ik even een korte pauze in te lassen. Prisca rijdt alleen verder we zullen haar pas bij de finish weer zien.
Wij vervolgen onze weg door de Deurnsche Peel en MariaPeel. Een hele mooie omgeving vindt ik nog steeds ook al ben ik er veel vaker doorheen gekomen. Bij Griendstveen steken we het spoor Venlo-Eindhoven over om vervolgens het kale en saaie gedeelte van de Peel te doorkruisen. Jan had nog een verrassing in het laatste stuk over onverharde paden maar aangezien we geen ATB bij ons hadden en omdat ik de weg in de omgeving goed ken besloten we een stukje over asfalt door te rijden en de route verderop weer op te pikken. Het gevolg hiervan was wel dat we het Duitse Oorlosgkerkhof passeerden. Wouter was er nog nooit geweest en we maakten van de gelegenheid gebruik om even een kijkje te nemen. Om 20:00 uur sluit de begraafplaats en dat was ook ongeveer het tijdstip dat we daar werden want weh hebben nog even met de beheerder staan praten die ons kwam vertellen dat hij ging afsluiten.
De laatste 15 km naar de finish verlopen zonder problemen en we kunnen weer een brevet bijschrijven aan het lijstje.
BRM#053 RRTY#03
Reacties
Een reactie posten