BRM 200 Groningen [Rust en Ruimte]
Het is oktober en dan kan het al best onstuimig weer zijn alleen hadden de weergoden voor dit weekend de nazomer met dikke letters en vet omrand in hun agenda geschreven.
Na een overnachting in Drachten maak ik me al vroeg op pad in de richting van de stad Groningen. Na een kopje koffie lekker vroeg op pad. Dat het najaar is merkte je heel goed. Het was best wel frisjes en het zicht werd best wel belemmerd door mist. Kijk je links .... mist. Kijk je rechts .... mist. Voor me ook al mist en achter me heb ik maar aangenomen dat het daar niet anders uitzag. Al met al...lekker rustig en de kilometers tikken lekker weg onder mijn bandjes. Stiekem pakken we ook nog een klein stukje (100m) Friesland mee.
Zo ergens rond de 30 km komen we aan bij Nationaal park Lauwersmeer. Er was daar ergens een issue met een fietspad. Bij het maken van de route werd steevast gekozen voor een of ander paadje met een bord verplicht fietspad en het was niet toegetsaan over de wef te rijden. Ik moet eerlijk bekennen .... ik merkte pas dat ik daar aangekomen was toen ik het probleemstuk bijna helemaal gepasseerd was. Was mij nergens opgevallen dat er een verplicht fietspad was en dat stukje wat ik nog wel zag was van erbarmelijke kwaliteit. Juiste keuze dus om daar niet overheen te rijden. Mijn navigatie vond het in ieder geval prima zoals ik gereden ben.
De eerste controle in Lauwersoog. Gewoon een foto van fiets met plaatsnaambord werd geadviseerd en dat is ook precies wat ik gedaan heb. Verder niets te beleven dus maar snel verder over de kustweg. Deze weg is geregeld afgesloten. De weg is eigendom van Defenise en tijdens schietoefeningen mag je geen gebruik maken van deze weg. Voor vandaag hadden ze een uitzondering gemaakt dus kon er lekker doorgereden worden. Groningen staat naast aardgas (hoelang nog?) ook bekend om de aardappelen en het was oogsttijd en dat kon je overduidelijk merken aan de wegen. Veel brokken zeeklei zorgden ervoor dat de wegen af en toe best wel hobbelig waren.
Op de weg naar Pieterburen wordt ik gepasseerd door een grotere groep deelnemers en het lijkt me goed aan te haken bij deze groep. Kan alleen maar goed zijn voor je gemiddelde en aldus geschiedde. In Peterburen passeren we het startpunt van Pieterpad. Normaal wel punt om even een foto te nemen maar de karavaan wacht niet....die denderd voort dus blijf ik in de groep. Het tempo was best goed vol te houden al viel me wel op dat dit weer een onrustige groep was. Veel te veel remmen voor bochten en te snel weer optrekken na de bochten. Op een gegeven moment rijden we toch ergens richting de 35 kmh als we op een nat stuk weg komen waar erg veel klei ligt. Je raadt het al .... dat wordt glibberen. Ik voel mijn banden ietswat glibberen en ik ben niet de enige want het tempo zakt bij iedereen en wonder boven wonder ontstaat er geen valpartij. We vervolgen ons pad en als de 2 kopmannen ook hierna weer blijven remmen voor, en als een bezetene optrekken na bochten is het voor mij duidelijk dat ik deze groep per derict ga verlaten en kies voor mij eigen tempo. Ik merk ook dat ik door hhet steeds weer opnieuw aanzetten toch ietsjes teveel van mezelf gevraagd heb. Als ik alleen verder rij kom ik af en toe andere rijders tegen die ook de groep verlaten hebben met redenen als : "Ik vond het niet meer veilig" en "..ineens waren ze allemaal weg".
Ik rij verder in mijn eentje en als ik op gegeven moment ergens langs de kant sta even een krentebolletje te eten komt er een groepje voorbij met bekende randonneurs. Ik volg dit groepje een tijdje en ik moet zeggen....dit was een aangenaam tempo en vooral .... de groep was niet zo enorm onrustig zoals de voorgaande groep. Ik heb een tijdje deze groep bijgehouden maar ik merkte toch dat het volgen van de eerste groep de nodige energie gekost heeft en dat moest ik nu ontgelden. Er reste mij niets anders dan ook deze groep te verlaten maar alleen is het ook goed te rijden dus doen we dat maar dan.
Ergens vlak voor Delfzijl was er een dijkopgang gepland en hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar deze opgang heb ik gemist waardoor ik het hele stuk tot Delfzijl tussen de schapen en de bijbehorende stront heb gereden.
In Delfzijl een foto van het station met mijn fiets genomen en even een kleine pauze ingelast waarbij ik lekker heb gezeten in het zonnetje. Daarna weer door richting het meest oostelijke puntje van dit brevet waarvoor we even een klein uitstapje naar onze oosterburen moeten nemen. Bij Nieuwe Statenzijl rijden we Duitsland in en bij Bad Nieuwschans rijden we over de Nachbarbrucke terug Nederland in.
In Bad Nieuweschans is de controle voorzien bij de plaatselijke CooP supermarkt. Het terrasje bij de ernaast gelegen snackbar Bastion Plaza was wel heel aanlokkelijk voor een kopje koffie en aldus geschiedde ..... even de beentjes strekken.
Koffie op...afgerekend....en door. Groot voordeel is dat de temperatuur een heerlijke nazomer waarde heeft en dat we nu richting west gaan rijden en dat met een oosten wind....genieten dus. Ik rij eerst met iemand samen. Hij wilde wel doorrijden en dat was ik eerst ook wel van plan maar als je dan op gegeven moment toch stiekem aan een hongerklop voelt aankomen dan is het wel duidelijk dat de inspanningen in de ochtend toch zwaader waren dan ik dacht. Daarbij....het is mooi weer en we liggen op een perfect schema dus ik besluit even te stoppen voor een hapje om de laatste kilometers goed door te komen.
Bij de finish blijkt dat ik er 9:28 uur over gedaan heb. Toch een best wel mooie tijd en inmiddels komen we op 61 voltooide brevetten en mijn RRtY reeks is alweer gegroeid tot 5 maanden. We zijn bijna halfweg en maar hopen dat deze reeks voltooid kan worden....we zullen zien.
BRM#061 RRTY#05
Na een overnachting in Drachten maak ik me al vroeg op pad in de richting van de stad Groningen. Na een kopje koffie lekker vroeg op pad. Dat het najaar is merkte je heel goed. Het was best wel frisjes en het zicht werd best wel belemmerd door mist. Kijk je links .... mist. Kijk je rechts .... mist. Voor me ook al mist en achter me heb ik maar aangenomen dat het daar niet anders uitzag. Al met al...lekker rustig en de kilometers tikken lekker weg onder mijn bandjes. Stiekem pakken we ook nog een klein stukje (100m) Friesland mee.
Zo ergens rond de 30 km komen we aan bij Nationaal park Lauwersmeer. Er was daar ergens een issue met een fietspad. Bij het maken van de route werd steevast gekozen voor een of ander paadje met een bord verplicht fietspad en het was niet toegetsaan over de wef te rijden. Ik moet eerlijk bekennen .... ik merkte pas dat ik daar aangekomen was toen ik het probleemstuk bijna helemaal gepasseerd was. Was mij nergens opgevallen dat er een verplicht fietspad was en dat stukje wat ik nog wel zag was van erbarmelijke kwaliteit. Juiste keuze dus om daar niet overheen te rijden. Mijn navigatie vond het in ieder geval prima zoals ik gereden ben.
De eerste controle in Lauwersoog. Gewoon een foto van fiets met plaatsnaambord werd geadviseerd en dat is ook precies wat ik gedaan heb. Verder niets te beleven dus maar snel verder over de kustweg. Deze weg is geregeld afgesloten. De weg is eigendom van Defenise en tijdens schietoefeningen mag je geen gebruik maken van deze weg. Voor vandaag hadden ze een uitzondering gemaakt dus kon er lekker doorgereden worden. Groningen staat naast aardgas (hoelang nog?) ook bekend om de aardappelen en het was oogsttijd en dat kon je overduidelijk merken aan de wegen. Veel brokken zeeklei zorgden ervoor dat de wegen af en toe best wel hobbelig waren.
Op de weg naar Pieterburen wordt ik gepasseerd door een grotere groep deelnemers en het lijkt me goed aan te haken bij deze groep. Kan alleen maar goed zijn voor je gemiddelde en aldus geschiedde. In Peterburen passeren we het startpunt van Pieterpad. Normaal wel punt om even een foto te nemen maar de karavaan wacht niet....die denderd voort dus blijf ik in de groep. Het tempo was best goed vol te houden al viel me wel op dat dit weer een onrustige groep was. Veel te veel remmen voor bochten en te snel weer optrekken na de bochten. Op een gegeven moment rijden we toch ergens richting de 35 kmh als we op een nat stuk weg komen waar erg veel klei ligt. Je raadt het al .... dat wordt glibberen. Ik voel mijn banden ietswat glibberen en ik ben niet de enige want het tempo zakt bij iedereen en wonder boven wonder ontstaat er geen valpartij. We vervolgen ons pad en als de 2 kopmannen ook hierna weer blijven remmen voor, en als een bezetene optrekken na bochten is het voor mij duidelijk dat ik deze groep per derict ga verlaten en kies voor mij eigen tempo. Ik merk ook dat ik door hhet steeds weer opnieuw aanzetten toch ietsjes teveel van mezelf gevraagd heb. Als ik alleen verder rij kom ik af en toe andere rijders tegen die ook de groep verlaten hebben met redenen als : "Ik vond het niet meer veilig" en "..ineens waren ze allemaal weg".
Ik rij verder in mijn eentje en als ik op gegeven moment ergens langs de kant sta even een krentebolletje te eten komt er een groepje voorbij met bekende randonneurs. Ik volg dit groepje een tijdje en ik moet zeggen....dit was een aangenaam tempo en vooral .... de groep was niet zo enorm onrustig zoals de voorgaande groep. Ik heb een tijdje deze groep bijgehouden maar ik merkte toch dat het volgen van de eerste groep de nodige energie gekost heeft en dat moest ik nu ontgelden. Er reste mij niets anders dan ook deze groep te verlaten maar alleen is het ook goed te rijden dus doen we dat maar dan.
Ergens vlak voor Delfzijl was er een dijkopgang gepland en hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar deze opgang heb ik gemist waardoor ik het hele stuk tot Delfzijl tussen de schapen en de bijbehorende stront heb gereden.
In Delfzijl een foto van het station met mijn fiets genomen en even een kleine pauze ingelast waarbij ik lekker heb gezeten in het zonnetje. Daarna weer door richting het meest oostelijke puntje van dit brevet waarvoor we even een klein uitstapje naar onze oosterburen moeten nemen. Bij Nieuwe Statenzijl rijden we Duitsland in en bij Bad Nieuwschans rijden we over de Nachbarbrucke terug Nederland in.
In Bad Nieuweschans is de controle voorzien bij de plaatselijke CooP supermarkt. Het terrasje bij de ernaast gelegen snackbar Bastion Plaza was wel heel aanlokkelijk voor een kopje koffie en aldus geschiedde ..... even de beentjes strekken.
Koffie op...afgerekend....en door. Groot voordeel is dat de temperatuur een heerlijke nazomer waarde heeft en dat we nu richting west gaan rijden en dat met een oosten wind....genieten dus. Ik rij eerst met iemand samen. Hij wilde wel doorrijden en dat was ik eerst ook wel van plan maar als je dan op gegeven moment toch stiekem aan een hongerklop voelt aankomen dan is het wel duidelijk dat de inspanningen in de ochtend toch zwaader waren dan ik dacht. Daarbij....het is mooi weer en we liggen op een perfect schema dus ik besluit even te stoppen voor een hapje om de laatste kilometers goed door te komen.
Bij de finish blijkt dat ik er 9:28 uur over gedaan heb. Toch een best wel mooie tijd en inmiddels komen we op 61 voltooide brevetten en mijn RRtY reeks is alweer gegroeid tot 5 maanden. We zijn bijna halfweg en maar hopen dat deze reeks voltooid kan worden....we zullen zien.
BRM#061 RRTY#05
Reacties
Een reactie posten