BRM200 Boekelo [Tecklenburg] 2023

Het jaarlijkse rondje Duitsland in om nog even wat heuveltjes te pakken en vervolgens in Tecklenburg bij een bakker aan de koffie te gaan met lekker stuk Duitse Kuche.
De voorspellingen waren al niet zo best. Het zou een best wel natte editie worden maar dat was al de afgelopen 2 maanden zo dat elke zaterdag wel slecht weer voorspeld werd waardoor ik ook behoorlijk wat achterstand opgelopen had qua doel voor mijn kilometers. Toch maar inschrijven en er het beste van hopen.
Het is vroeg en winderig in de ochtend als ik thuis vertrek. Onderweg wat druppels en klein buitje. De laatste voorspellingen waren dat het in de ochtend wat zou regenen maar in de middag zou het droog worden. Niet zo'n slecht scenario dus.
De geberuikelijke administratieve handelingen (kaart ophalen, koffie drinken, kletsen) en de fiets in gereedheid brengen zijn voltooid. Vandaag zou Wouter weer eens sinds lange tijd meerijden. De kans is dus groot dat we elkaar die dag de hele tijd gaan lastig vallen.
De briefing voor op straat is voltooid en Gert zegt nog dat we kunnen vertrekken maar echt niemand reageert er. Dus ik pak mijn kans schoon en dit resulteert erin dat ik het eerste stuk op kop rijdt....maar er zijn er altijd die dat tempo te laag vinden en voor het donker thuis willen zijn. Er zijn er voldoende die dat ook fysiek kunnen maar er zijn er ook best wel veel die dat hoge starttempo al snel op gaat breken. Vandaag is daar weer geen uitzondering op en al spoedig worden de afhakers ook doro ons gepasseerd.
Het weer was best goed. Slechts een keer een paar druppels en een klein buitje en de wind uit een best gunstige hoek. Het ging bijna als vanzelf.....en tot zover de rit naar Tecklenburg. De terugweg zou er totaal anders uit gaan zien maar dat wisten we toen nog niet. De klimmetjes net voor en in Tecklenburg waren weer behoorlijk pittig en uitgeput dwarrelen we Tecklenburg in.
In het laatste klimmetje ben ik gelost en als ik rustig in het voetgangergebied van Tecklenburg rijdt hoor ik Wouter ergens achter me roepen. Ik draai me rustig om en hij heeft een bakker gevonden. Dat wordt grote bak koffie en ik zie in de vitrine zowel overheerlijke appeltaart als een of ander notengebak liggen. Ik kan niet kiezen en na enige tijd twijfelen hak ik dan toch de knoop door.....doe ze allebei maar. Het applegebak is heerlijk en het notengebak heeft een soort spijs welke bol staat van de suikers. Heb je geen suikerziekte, dan krijg je het na dat gebak wel. in ieder geval goede brandstof voor de weg naar huis.
Bij het afrekenen bijna iemand van het personeel meegenomen. Ze wilde absoluut mee naar Holland want was klaar met Deutschland. Maar we gaan niet naar Holland maar naar die Niederlände. Uiteindelijk zijn we nu ook in Deutschland en niet in Pruissen. Lang verhaal kort .... ze is in ieder geval nog die dag in Duitsland gebleven.
Na de controle Tecklenburg is het altijd even fijn een lekkere afdaling. Vervelend dat je dan nog niet op temperatuur bent dus altijd wel even bibberen in het zadel maar daarna weer lekker door kunnen trappen al zat de wind vanaf dat punt minder gunstig.
Er begonnen wat druppels te vallen maar dat mocht de pret nog niet drukken. Het werden wel steeds meer druppels wat me deed besluiten toch de regenjas maar aan te trekken. Die had ik immers extra waterdicht gemaakt. Daarna werd het alleen maar natter en natter. De controle in Billerbeck heb ik in de regen even snel geprobeerd een selfie te maken maar achteraf bleek dat die foto niet gemaakt was. Ik ben daar een stuk met 2 andere personen meegereden omdat mijn naviagtie een kapot scherm heeft waardoor die bij regenweer niet meer zo goed werkt en ik het scherm moet blokkeren. Hierdoor was het wisselen van track niet meer zo makkelijk. Het werd op het begin van de Radbahn Münsterland voldoende droog dat het me gelukt is de track te wisselen. De pauze in de buien was van korte duur en de buien erna werden langer en heviger. De weersvoorspellingen waren dus precies verkeerd .... redelijk droog in de ochtend en kletsnat in de middag. Eigenlijk had ik in Billerbeck naar het tankstation moeten rijden en daar wat eten en drinken want het gebrek aan pauze kwam me era zwaar te staan. Inmiddels reed ik weer samen met Wouter die wel ergens een pauze had genomen. Mijn tempo was door het gebrek aan eten en rust aan de lage kant dus even een schot suiker gekregen in de vorm van gelletje. Door de enorme hoeveelheid water die intussen in mijn navigatie was getrokken heeft deze het begeven en was ik aangewezen op Wouter. Diverse keren onderweg gestopt om handschoenen uit te wringen maar uiteindelijk hebben we het wel gered tot Boekelo. Een hele natte versie van het Tecklenburg brevet en het jaar is afgesloten. Op naar 2024.

Reacties