BRM300 Zwolle [Rondje Startpunten] 2024
Mijn eerste 400 brevet was een rondje startpunten met start in Venray (Merselo), en vervolgens langs Scherpenzeel, Zwolle, Boekelo en terug naar Venray. Op al deze locaties zat een organisator stempeltjes te zetten. Vandaag gaan we een vergelijkbaar rondje doen, alleen wordt het een rondje Zwolle, Zuidlaren, Boekelo en terug naar Zwolle.
Met een start om 8:00 uur wordt het weer erg vroeg vertrekken. Bedoeling is dan om ergens iets van 5:45 aan te rijden en met 1:30 reistijd kom je 7:15 ongeveer aan. Tijd genoeg om fiets klaar te maken en een kop koffie te drinken. Tijdens mijn eerste Rondje Startpunten organiseerde Gerrit nog in Zwolle maar toen zijn gezondheid achteruit ging is hij daarmee gestopt. Vandaag zat zijn vrouw ook aan de start om de daginschrijvers voor haar rekening te nemen.
De temperatuur is heerlijk en de voorspellingen zijn ook goed. Ik besluit die ochtend mijn beenstukken niet aan te trekken en te volstaan met alleen shirt lange mouwen die onderweg snel genoeg uit te trekken is. Na de start haak ik aan bij de tweede groep en het tempo is best wel pittig maar met wind in de rug goed te doen. We zitten met een gemiddelde boven de 30kmh. Stoplichten en oversteken doen de groep af en toe breken en ik merk dat het dichtrijden van de gaatjes teveel energie kost voor het begin van een 300km dus ik laat me zakken naar volgende groep. Ook hier is het tempo pittig en als ik op gegeven moment achteraan hang samen met Floris kijken we elkaar aan en zeggen .... dit wordt te gortig .... even rustig aan. Even wat eten, jasje uit, en als we ergens op een bankje zitten komt er weer een groepje voorbij. Gezien de deelnemers in dat groepje leek het ons een aardig tempo en het gaatje rijden we met gemak dicht. Zo komen we aan in Zuidlaren bij Klasbak. Pim zit te wachten met zijn stempel en we pakken snel een kop koffie met gebak.
Floris geeft aan dat hij snel met het groepje mee wil maar ik besluit toch nog even na te blijven kletsen met Pim en kort erna vertrek ik voor de 115km naar Boekelo.
Ik heb al vrij snel spijt van mijn beslissing om niet meteen mee te gaan met het groepje want de wind tegen is niet fijn en alleen 115 km tegen de wind in ploeteren zal een behoorlijke opgave gaan worden.
Het is een behoorlijk open terrein en de wind heeft vrijspel. Ik zie in de verte een hoge flat van Emmen liggen en even erna kom ik aan in Nieuw-Amsterdam welke is aangemerkt als foto-controle. Het plaatsnaambord voldoet hiervoor perfect. Langs de Verlengde Hogeveense Vaart in Nieuw-Amsterdam tref ik een Plus supermarkt. Met circa 15:00 uur op de klok lijkt het me een mooi moment hier wat te gaan kopen voor een rustpauze. Ik kom niet verder dan een pak drinkyoghurt maar met de krentebolletjes die ik bij me heb een ideale combinatie.
Na Het bekijken van wat restanten van de tijd dat er olie uit Drenthe werd opgepomt, passeren we de grens naar Duitsland ..... waar deze relekwieen nog steeds in gebruik zijn..... Via Emlichheim en Uelsen koem we terug in Nederland en gelukkig is er ook weer wat bebossing waardoor de wind wat gebroken wordt. Direct na Ootmarsum hoor ik bij de passage van een cafetaria ineens mijn naam roepen. Toch even omdraaien en blijkt dat de groep waar ik vlak voor Zuidlaren nog bij zat hier neergestreken was. Alleen Floris was niet meer van de partij. De groep was al klaar met eten en ze hadden de frietjes overleefd dus goed moment voor mij om te kijken naar een warme maaltijd. Ik heb tot dat moment 200km afgelegd in 10:00 uur en dat is gezien de laatste 95km tegen de wind in geen slecht resultaat. Het frietje met frikandel is voldoende brandstof om weer verder te kunnen gaan en iets meer dan een uur later ben ik in Boekelo.
Terwijl ik daar zit komt ook Floris aan en ook nog twee andere personen. Het probleem is dat daardoor mijn stop in tijd weer wat verlengd wordt (dat is bij mij altijd al een issue dat ik te lang blijf zitten) maar het lijkt mij verstandiger om de laatste 85km in het donker niet alleen te rijden. De 20 minuten die ik extra wacht op de rest van de groep win je makkelijk terug door als groep verder te rijden.
Ik merk na een 30 km na Boekelo dat langzaamaan mijn suikers beginnen op te raken en ik stel voor om even een hele korte stop in te lassen. Ik ga even met de zak winegums rond en neem zelf ook een flink aantal van deze suikerbommetjes tot me. Al snel hierna merk ik dat mijn suikergebrek weg begint te trekken. Overigens was de stop niet alleen voor de suikers belangrijk maar ook om even wat spieren op te rekken.
In Heino, met nog een kleine 20 km te gaan, besluiten we even een terrasje te pikken om een glas cola te nemen. Je ziet de mensen dan ook kijken wat een groep van 4 wielrenners midden in de nacht daar moet. Of we nog zolaat een tochtje fietsen en ja dat doen we maar we zijn er bijna want we moeten naar Zwolle. Men denkt dan meteen dat we pas in de avond in wolle gestart zijn omdat we het leuk vinden in het donker een klein rondje te fietsen maar op het moment dat je verteld dat we daar in de ochtend gestart zijn en even naar Groningen en Enschede zijn gereden dan schrikt men wel van deze afstanden en je moet altijd weer uitkijken dat de gesprekken niet te lang gaan duren maar dit zijn wel de goude momentjes tijdens zo'n tocht
Uiteindelijk komen we aan in Zwolle waar Pim al een uur zat te wachten op de volgende finishers. Na de afhandeling nog even kletsen en dan wagen inladen, naar eerste de beste parkeerplaats rijden en dan even een tukje doen. Brevet nummer 101 ook weer voltooid
Met een start om 8:00 uur wordt het weer erg vroeg vertrekken. Bedoeling is dan om ergens iets van 5:45 aan te rijden en met 1:30 reistijd kom je 7:15 ongeveer aan. Tijd genoeg om fiets klaar te maken en een kop koffie te drinken. Tijdens mijn eerste Rondje Startpunten organiseerde Gerrit nog in Zwolle maar toen zijn gezondheid achteruit ging is hij daarmee gestopt. Vandaag zat zijn vrouw ook aan de start om de daginschrijvers voor haar rekening te nemen.
De temperatuur is heerlijk en de voorspellingen zijn ook goed. Ik besluit die ochtend mijn beenstukken niet aan te trekken en te volstaan met alleen shirt lange mouwen die onderweg snel genoeg uit te trekken is. Na de start haak ik aan bij de tweede groep en het tempo is best wel pittig maar met wind in de rug goed te doen. We zitten met een gemiddelde boven de 30kmh. Stoplichten en oversteken doen de groep af en toe breken en ik merk dat het dichtrijden van de gaatjes teveel energie kost voor het begin van een 300km dus ik laat me zakken naar volgende groep. Ook hier is het tempo pittig en als ik op gegeven moment achteraan hang samen met Floris kijken we elkaar aan en zeggen .... dit wordt te gortig .... even rustig aan. Even wat eten, jasje uit, en als we ergens op een bankje zitten komt er weer een groepje voorbij. Gezien de deelnemers in dat groepje leek het ons een aardig tempo en het gaatje rijden we met gemak dicht. Zo komen we aan in Zuidlaren bij Klasbak. Pim zit te wachten met zijn stempel en we pakken snel een kop koffie met gebak.
Floris geeft aan dat hij snel met het groepje mee wil maar ik besluit toch nog even na te blijven kletsen met Pim en kort erna vertrek ik voor de 115km naar Boekelo.
Ik heb al vrij snel spijt van mijn beslissing om niet meteen mee te gaan met het groepje want de wind tegen is niet fijn en alleen 115 km tegen de wind in ploeteren zal een behoorlijke opgave gaan worden.
Het is een behoorlijk open terrein en de wind heeft vrijspel. Ik zie in de verte een hoge flat van Emmen liggen en even erna kom ik aan in Nieuw-Amsterdam welke is aangemerkt als foto-controle. Het plaatsnaambord voldoet hiervoor perfect. Langs de Verlengde Hogeveense Vaart in Nieuw-Amsterdam tref ik een Plus supermarkt. Met circa 15:00 uur op de klok lijkt het me een mooi moment hier wat te gaan kopen voor een rustpauze. Ik kom niet verder dan een pak drinkyoghurt maar met de krentebolletjes die ik bij me heb een ideale combinatie.
Na Het bekijken van wat restanten van de tijd dat er olie uit Drenthe werd opgepomt, passeren we de grens naar Duitsland ..... waar deze relekwieen nog steeds in gebruik zijn..... Via Emlichheim en Uelsen koem we terug in Nederland en gelukkig is er ook weer wat bebossing waardoor de wind wat gebroken wordt. Direct na Ootmarsum hoor ik bij de passage van een cafetaria ineens mijn naam roepen. Toch even omdraaien en blijkt dat de groep waar ik vlak voor Zuidlaren nog bij zat hier neergestreken was. Alleen Floris was niet meer van de partij. De groep was al klaar met eten en ze hadden de frietjes overleefd dus goed moment voor mij om te kijken naar een warme maaltijd. Ik heb tot dat moment 200km afgelegd in 10:00 uur en dat is gezien de laatste 95km tegen de wind in geen slecht resultaat. Het frietje met frikandel is voldoende brandstof om weer verder te kunnen gaan en iets meer dan een uur later ben ik in Boekelo.
Terwijl ik daar zit komt ook Floris aan en ook nog twee andere personen. Het probleem is dat daardoor mijn stop in tijd weer wat verlengd wordt (dat is bij mij altijd al een issue dat ik te lang blijf zitten) maar het lijkt mij verstandiger om de laatste 85km in het donker niet alleen te rijden. De 20 minuten die ik extra wacht op de rest van de groep win je makkelijk terug door als groep verder te rijden.
Ik merk na een 30 km na Boekelo dat langzaamaan mijn suikers beginnen op te raken en ik stel voor om even een hele korte stop in te lassen. Ik ga even met de zak winegums rond en neem zelf ook een flink aantal van deze suikerbommetjes tot me. Al snel hierna merk ik dat mijn suikergebrek weg begint te trekken. Overigens was de stop niet alleen voor de suikers belangrijk maar ook om even wat spieren op te rekken.
In Heino, met nog een kleine 20 km te gaan, besluiten we even een terrasje te pikken om een glas cola te nemen. Je ziet de mensen dan ook kijken wat een groep van 4 wielrenners midden in de nacht daar moet. Of we nog zolaat een tochtje fietsen en ja dat doen we maar we zijn er bijna want we moeten naar Zwolle. Men denkt dan meteen dat we pas in de avond in wolle gestart zijn omdat we het leuk vinden in het donker een klein rondje te fietsen maar op het moment dat je verteld dat we daar in de ochtend gestart zijn en even naar Groningen en Enschede zijn gereden dan schrikt men wel van deze afstanden en je moet altijd weer uitkijken dat de gesprekken niet te lang gaan duren maar dit zijn wel de goude momentjes tijdens zo'n tocht
Uiteindelijk komen we aan in Zwolle waar Pim al een uur zat te wachten op de volgende finishers. Na de afhandeling nog even kletsen en dan wagen inladen, naar eerste de beste parkeerplaats rijden en dan even een tukje doen. Brevet nummer 101 ook weer voltooid
Reacties
Een reactie posten